Επισκόπηση του δερματικού (δερματικού) λεμφώματος
Το λέμφωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά από τα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται λεμφοκύτταρα. Αυτά τα αιμοσφαίρια συνήθως ζουν στο λεμφικό μας σύστημα, αλλά είναι σε θέση να ταξιδέψουν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματός μας. Είναι σημαντικά κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος, καταπολεμούν λοιμώξεις και ασθένειες και βοηθούν άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά.
Σχετικά με τα λεμφοκύτταρα
Έχουμε διαφορετικούς τύπους λεμφοκυττάρων, με τις κύριες ομάδες να είναι Β-λεμφοκύτταρα και Τ-λεμφοκύτταρα. Τόσο τα λεμφοκύτταρα Β όσο και τα Τ-λεμφοκύτταρα έχουν μια εξειδικευμένη λειτουργία, έχοντας μια «ανοσολογική μνήμη». Αυτό σημαίνει ότι όταν έχουμε λοίμωξη, ασθένεια ή εάν κάποια από τα κύτταρά μας είναι κατεστραμμένα (ή μεταλλαγμένα), τα λεμφοκύτταρά μας εξετάζουν αυτά τα κύτταρα και δημιουργούν εξειδικευμένα «κύτταρα Β ή Τ μνήμης».
Αυτά τα κύτταρα μνήμης διατηρούν όλες τις πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο καταπολέμησης της λοίμωξης ή επισκευής των κατεστραμμένων κυττάρων, εάν η ίδια μόλυνση ή βλάβη συμβεί ξανά. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να καταστρέψουν ή να επιδιορθώσουν τα κύτταρα πολύ πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά την επόμενη φορά.
- Τα λεμφοκύτταρα Β παράγουν επίσης αντισώματα (ανοσοσφαιρίνες) για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των λοιμώξεων.
- Τα Τ-κύτταρα βοηθούν στη ρύθμιση των ανοσολογικών μας αποκρίσεων, έτσι ώστε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να λειτουργεί αποτελεσματικά για την καταπολέμηση των λοιμώξεων, αλλά επίσης βοηθά στη διακοπή της ανοσολογικής απόκρισης μόλις φύγει η μόλυνση.
Τα λεμφοκύτταρα μπορούν να γίνουν καρκινικά κύτταρα λεμφώματος
Τα δερματικά λεμφώματα συμβαίνουν όταν είτε τα Β-κύτταρα είτε τα Τ-κύτταρα που ταξιδεύουν στο δέρμα σας γίνονται καρκινικά. Τα καρκινικά κύτταρα λεμφώματος στη συνέχεια διαιρούνται και αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα ή δεν πεθαίνουν όταν θα έπρεπε.
Τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά μπορούν να εμφανίσουν δερματικά λεμφώματα και τα περισσότερα άτομα με δερματικό λέμφωμα θα έχουν καρκινικά Τ-κύτταρα. Μόνο περίπου 5 στα 20 άτομα με δερματικό λέμφωμα θα έχουν λέμφωμα Β-κυττάρων.
Τα δερματικά λεμφώματα χωρίζονται επίσης σε:
- νωθρός - Τα νωχελικά λεμφώματα αναπτύσσονται αργά και συχνά περνούν από στάδια όπου «κοιμούνται» χωρίς να σας βλάψουν. Μπορεί να μην χρειάζεστε καμία θεραπεία εάν έχετε ένα νωπό δερματικό λέμφωμα, αν και μερικοί άνθρωποι θα το κάνουν. Τα περισσότερα άτονα λεμφώματα δεν εξαπλώνονται σε άλλα μέρη του σώματός σας, αν και μερικά μπορεί να καλύπτουν διαφορετικές περιοχές του δέρματος. Με την πάροδο του χρόνου, ορισμένα άτονα λεμφώματα μπορεί να προχωρούν σε στάδιο, που σημαίνει ότι εξαπλώνονται σε άλλα μέρη του σώματός σας, αλλά αυτό είναι σπάνιο με τα περισσότερα δερματικά λεμφώματα.
- Επιθετικός – Τα επιθετικά λεμφώματα είναι λεμφώματα ταχέως αναπτυσσόμενα που μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα και να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματός σας. Εάν έχετε επιθετικό δερματικό λέμφωμα, θα χρειαστεί να ξεκινήσετε τη θεραπεία αμέσως μετά τη διάγνωση της νόσου.
Συμπτώματα δερματικού λεμφώματος
Απαθές δερματικό λέμφωμα
Μπορεί να μην έχετε εμφανή συμπτώματα εάν έχετε νωθρό λέμφωμα. Επειδή τα άτονα λεμφώματα αναπτύσσονται αργά, αναπτύσσονται με την πάροδο πολλών ετών, επομένως ένα εξάνθημα ή μια βλάβη στο δέρμα σας μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν:
- ένα εξάνθημα που δεν υποχωρεί
- φαγούρα ή επώδυνες περιοχές στο δέρμα σας
- επίπεδες, κοκκινωπές, φολιδωτές κηλίδες δέρματος
- πληγές που μπορεί να ραγίσουν και να αιμορραγήσουν και να μην επουλωθούν όπως αναμένεται
- γενικευμένη ερυθρότητα σε μεγάλες περιοχές του δέρματος
- ένα μόνο ή πολλά εξογκώματα στο δέρμα σας
- Εάν έχετε πιο σκούρο δέρμα, μπορεί να έχετε περιοχές του δέρματος που είναι πιο ανοιχτές από άλλες (και όχι ερυθρότητα).
Μπαλώματα, βλατίδες, πλάκες και όγκοι - Ποια είναι η διαφορά;
Οι βλάβες που έχετε με τα δερματικά λεμφώματα μπορεί να είναι γενικευμένο εξάνθημα ή μπορεί να αναφέρονται ως μπαλώματα, βλατίδες, πλάκες ή όγκοι.
Patches – είναι συνήθως επίπεδες περιοχές του δέρματος που διαφέρουν από το δέρμα γύρω του. Μπορεί να είναι λεία ή φολιδωτά και μπορεί να μοιάζουν με γενικό εξάνθημα.
Παπούλια – είναι μικρές, συμπαγείς ανυψωμένες περιοχές του δέρματος και μπορεί να μοιάζουν με σκληρό σπυράκι.
πλάκες – είναι σκληρυμένες περιοχές του δέρματος που είναι συχνά ελαφρώς ανασηκωμένες, παχύτερες περιοχές του δέρματος που είναι συχνά φολιδωτές. Οι πλάκες μπορεί συχνά να θεωρηθούν λανθασμένα με έκζεμα ή ψωρίαση.
Όγκοι – είναι ανυψωμένα εξογκώματα, εξογκώματα ή οζίδια που μερικές φορές μπορεί να γίνουν πληγές που δεν επουλώνονται.
Επιθετικό και προχωρημένο δερματικό λέμφωμα
Εάν έχετε επιθετικό ή προχωρημένο δερματικό λέμφωμα, μπορεί να έχετε οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα, αλλά μπορεί να έχετε και άλλα συμπτώματα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Διογκωμένοι λεμφαδένες που μπορεί να μπορείτε να δείτε ή να αισθανθείτε ως ένα εξόγκωμα κάτω από το δέρμα σας - αυτοί θα είναι συνήθως στο λαιμό, τη μασχάλη ή τη βουβωνική χώρα σας.
- Η κόπωση που είναι η υπερβολική κόπωση δεν βελτιώνεται με την ανάπαυση ή τον ύπνο.
- Ασυνήθιστη αιμορραγία ή μώλωπες.
- Λοιμώξεις που επανέρχονται συνεχώς ή δεν υποχωρούν.
- Δυσκολία στην αναπνοή.
- Β-συμπτώματα.
Πώς διαγιγνώσκεται το δερματικό λέμφωμα;
Θα χρειαστείτε μια βιοψία ή πολλές βιοψίες για τη διάγνωση του δερματικού λεμφώματος. Ο τύπος της βιοψίας που θα κάνετε θα εξαρτηθεί από τον τύπο του εξανθήματος ή των βλαβών που έχετε, πού βρίσκονται στο σώμα σας και πόσο μεγάλες είναι. Θα εξαρτηθεί επίσης από το εάν επηρεάζεται μόνο το δέρμα σας ή εάν το λέμφωμα έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματός σας, όπως οι λεμφαδένες, τα όργανα, το αίμα ή ο μυελός των οστών. Μερικοί από τους τύπους βιοψιών που μπορεί να σας προτείνονται παρατίθενται παρακάτω.
Βιοψία δέρματος
Μια βιοψία δέρματος είναι όταν ένα δείγμα του εξανθήματος ή της βλάβης αφαιρείται και αποστέλλεται στην παθολογία για εξέταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν έχετε μία μόνο βλάβη, μπορεί να αφαιρεθεί ολόκληρη η βλάβη. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να πραγματοποιήσετε τη βιοψία δέρματος και ο γιατρός σας θα μπορεί να σας μιλήσει για τη σωστή βιοψία δέρματος για την περίπτωσή σας.
Βιοψία λεμφαδένων
Εάν έχετε πρησμένους λεμφαδένες που μπορούν να φανούν ή να γίνουν αισθητοί ή που έχουν εμφανιστεί σε σαρώσεις, μπορεί να κάνετε βιοψία για να δείτε εάν το λέμφωμα έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες σας. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι βιοψιών λεμφαδένων που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση του λεμφώματος.
Αυτά περιλαμβάνουν:
Core biopsy βελόνα – όπου χρησιμοποιείται βελόνα για την αφαίρεση δείγματος του προσβεβλημένου λεμφαδένα σας. Θα έχετε ένα τοπικό αναισθητικό για να μουδιάσει την περιοχή ώστε να μην αισθάνεστε πόνο κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός ή ο ακτινολόγος μπορεί να χρησιμοποιήσει υπερηχογράφημα για να οδηγήσει τη βελόνα στο σωστό σημείο για τη βιοψία.
Εκτομή βιοψίας – με μια βιοψία εκτομής πιθανότατα θα έχετε γενική αναισθησία, ώστε να κοιμηθείτε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Ένας ολόκληρος λεμφαδένας ή βλάβη αφαιρείται κατά τη διάρκεια της βιοψίας και της εκτομής, ώστε ολόκληρος ο κόμβος ή η βλάβη να μπορεί να ελεγχθεί στην παθολογία για σημεία λεμφώματος. Πιθανότατα θα έχετε μερικά ράμματα και έναν επίδεσμο όταν ξυπνήσετε. Η νοσοκόμα σας θα μπορεί να σας μιλήσει για το πώς να φροντίζετε την πληγή και πότε/εάν χρειάζεται να αφαιρέσετε τα ράμματα.
Υποτύποι άτονων δερματικών λεμφωμάτων Τ-κυττάρων
Το Mycosis Fungoides είναι ο πιο κοινός υποτύπος άτονου δερματικού λεμφώματος Τ-κυττάρων. Επηρεάζει συνήθως τους ηλικιωμένους και τους άνδρες ελαφρώς πιο συχνά από τις γυναίκες, ωστόσο τα παιδιά μπορούν επίσης να αναπτύξουν MF. Στα παιδιά επηρεάζει εξίσου αγόρια και κορίτσια και συνήθως διαγιγνώσκεται γύρω στην ηλικία των 10 ετών.
Η MF συνήθως επηρεάζει μόνο το δέρμα σας, αλλά περίπου 1 στα 10 άτομα μπορεί να έχει έναν πιο επιθετικό τύπο MF που μπορεί να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες, το αίμα και τα εσωτερικά σας όργανα. Εάν έχετε επιθετικό ΜΙ, θα χρειαστείτε θεραπεία παρόμοια με τις θεραπείες που δίνονται για άλλα επιθετικά δερματικά Τ-λεμφώματα.
Το πρωτοπαθές δερματικό ALCL είναι ένα νωπό (αργά αναπτυσσόμενο) λέμφωμα που ξεκινά από τα Τ-κύτταρα στα στρώματα του δέρματός σας.
Αυτός ο τύπος λεμφώματος μερικές φορές ονομάζεται υποτύπος δερματικού λεμφώματος και μερικές φορές ονομάζεται υποτύπος λεμφώματος Αναπλαστικό Μεγαλοκυτταρικό Λέμφωμα (ALCL). Ο λόγος για τις διαφορετικές ταξινομήσεις είναι επειδή τα κύτταρα λεμφώματος έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με άλλους τύπους ALCL, όπως είναι πολύ μεγάλα κύτταρα που φαίνονται πολύ διαφορετικά από τα κανονικά Τ-κύτταρά σας. Ωστόσο, συνήθως επηρεάζει μόνο το δέρμα σας και αναπτύσσεται πολύ αργά.
Σε αντίθεση με τους επιθετικούς υποτύπους δερματικού λεμφώματος και ALCL, μπορεί να μην χρειάζεστε καμία θεραπεία για το PcALCL. Μπορεί να ζείτε με το PcALCL για το υπόλοιπο της ζωής σας, αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι μπορείτε να ζήσετε καλά με αυτό και μπορεί να μην έχει καμία αρνητική επίδραση στην υγεία σας. Συνήθως επηρεάζει μόνο το δέρμα σας και πολύ σπάνια εξαπλώνεται πέρα από το δέρμα σας σε άλλα μέρη του σώματός σας.
Το PcALCL συνήθως ξεκινά με εξάνθημα ή εξογκώματα στο δέρμα σας που μπορεί να είναι φαγούρα ή επώδυνα, αλλά μπορεί επίσης να μην σας προκαλούν καμία ενόχληση. Μερικές φορές, μπορεί να μοιάζει περισσότερο με μια πληγή που δεν επουλώνεται όπως θα περίμενες. Οποιαδήποτε θεραπεία του PcALCL είναι πιθανό να έχει ως στόχο τη βελτίωση οποιουδήποτε κνησμού ή πόνου ή τη βελτίωση της εμφάνισης του λεμφώματος παρά τη θεραπεία του ίδιου του λεμφώματος. Ωστόσο, εάν το PcALCL επηρεάζει μόνο μια πολύ μικρή περιοχή του δέρματος, μπορεί να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση ή μέσω ακτινοθεραπείας.
Το PcALCL είναι πιο συχνό σε άτομα ηλικίας μεταξύ 50-60 ετών, αλλά μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε οποιασδήποτε ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.
Το SPTCL μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, αλλά είναι πιο συχνό στους ενήλικες, με μέση ηλικία κατά τη διάγνωση να είναι τα 36 έτη. Ονομάζεται έτσι επειδή μοιάζει με μια άλλη πάθηση που ονομάζεται παννικουλίτιδα, η οποία εμφανίζεται όταν ο λιπώδης ιστός κάτω από το δέρμα φλεγμονώνεται, προκαλώντας την ανάπτυξη σβώλων. Περίπου ένα στα πέντε άτομα με SPTCL θα έχει επίσης μια υπάρχουσα αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί το ανοσοποιητικό σας σύστημα να επιτεθεί στο σώμα σας.
Το SPTCL εμφανίζεται όταν τα καρκινικά Τ-κύτταρα ταξιδεύουν και παραμένουν στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος και του λιπώδους ιστού σας, προκαλώντας την εμφάνιση σβώλων κάτω από το δέρμα σας που μπορείτε να δείτε ή να αισθανθείτε. Μπορεί ακόμη και να παρατηρήσετε κάποιες πλάκες στο δέρμα σας. Οι περισσότερες βλάβες έχουν μέγεθος περίπου 2 cm ή λιγότερο.
Άλλες παρενέργειες που μπορεί να έχετε με το SPTCL περιλαμβάνουν:
- θρόμβους αίματος ή ασυνήθιστη αιμορραγία
- ρίγη
- αιμοφαγοκυτταρική λεμφοϊστιοκυττάρωση – μια κατάσταση κατά την οποία έχετε πάρα πολλά ενεργοποιημένα ανοσοκύτταρα που προκαλούν βλάβες στον μυελό των οστών, στα υγιή αιμοσφαίρια και στα όργανα
- Μεγαλωμένο ήπαρ και/ή σπλήνα.
Η λεμφοματοειδής βλατίτιδα (LyP) μπορεί να επηρεάσει παιδιά και ενήλικες. Δεν είναι καρκίνος, επομένως επίσημα δεν είναι τύπος λεμφώματος. Ωστόσο, θεωρείται πρόδρομος για δερματικό λέμφωμα Τ-κυττάρων όπως το Mycosis Fungoides ή το Πρωτοπαθές Δερματικό Αναπλαστικό Μεγάλο Κυττάρο Λέμφωμα, και σπανιότερα Λέμφωμα Hodgkin. Εάν έχετε διαγνωστεί με αυτήν την πάθηση, μπορεί να μην χρειάζεστε καμία θεραπεία, αλλά θα παρακολουθείστε πιο στενά από τον γιατρό σας για τυχόν σημάδια μετατροπής του LyP σε καρκινικό.
Είναι μια κατάσταση που επηρεάζει το δέρμα σας όπου μπορεί να έχετε εξογκώματα που έρχονται και φεύγουν στο δέρμα σας. Οι βλάβες μπορεί να ξεκινήσουν μικρές και να γίνουν μεγαλύτερες. Μπορούν να ραγίσουν και να αιμορραγήσουν πριν στεγνώσουν και φύγουν χωρίς ιατρική παρέμβαση. Μπορεί να χρειαστούν έως και 2 μήνες για να υποχωρήσουν οι βλάβες. Ωστόσο, εάν προκαλούν πόνο ή κνησμό ή άλλα δυσάρεστα συμπτώματα, μπορεί να λάβετε θεραπεία για τη βελτίωση αυτών των συμπτωμάτων.
Εάν παρουσιάζετε συχνά εξανθήματα ή βλάβες όπως αυτή, επισκεφθείτε το γιατρό σας για βιοψία.
Υποτύποι άτονων δερματικών λεμφωμάτων Β-κυττάρων
Το πρωτοπαθές λέμφωμα του κέντρου δερματικού ωοθυλακίου (pcFCL) είναι ένα νωθρό (αργά αναπτυσσόμενο) λέμφωμα Β-κυττάρων. Είναι συχνή στον δυτικό κόσμο και επηρεάζει ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, με τη μέση ηλικία κατά τη διάγνωση να είναι τα 60 έτη.
Αυτός είναι ο πιο κοινός υποτύπος του Δερματικού Β-κυτταρικού λεμφώματος. Συνήθως είναι νωθρή (αργή ανάπτυξη) και αναπτύσσεται σε μήνες ή και χρόνια. Συνήθως εμφανίζεται ως ανώμαλες κοκκινωπές ή καφέ αλλοιώσεις ή όγκοι στο δέρμα του κεφαλιού, του λαιμού, του θώρακα ή της κοιλιάς σας. Πολλοί άνθρωποι δεν θα χρειαστούν ποτέ θεραπεία για το pcFCL, αλλά εάν έχετε δυσάρεστα συμπτώματα ή σας ενοχλεί η εμφάνισή του, μπορεί να σας προσφερθεί θεραπεία για τη βελτίωση των συμπτωμάτων ή της εμφάνισης του λεμφώματος.
Το πρωτοπαθές λέμφωμα οριακής ζώνης του δέρματος (pcMZL) είναι ο δεύτερος πιο κοινός υποτύπος δερματικών λεμφωμάτων Β-κυττάρων και επηρεάζει τους άνδρες δύο φορές περισσότερο από τις γυναίκες, ωστόσο μπορεί να εμφανιστεί και σε παιδιά. Είναι πιο συχνή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας άνω των 55 ετών και σε άτομα που είχαν προηγούμενη λοίμωξη από τη νόσο του Lyme.
Οι αλλαγές του δέρματος μπορεί να αναπτυχθούν σε ένα μέρος ή σε πολλά σημεία γύρω από το σώμα σας. Πιο συχνά ξεκινά στα χέρια, το στήθος ή την πλάτη σας ως ροζ, κόκκινα ή μωβ μπαλώματα ή εξογκώματα.
Αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, επομένως μπορεί να μην είναι πολύ αισθητές. Μπορεί να μην χρειάζεστε καμία θεραπεία για το pcMZL, αλλά μπορεί να προσφερθούν θεραπείες εάν έχετε συμπτώματα που σας προκαλούν ανησυχία.
Αυτός είναι ένας πολύ σπάνιος υποτύπος CBCL που βρίσκεται σε ασθενείς που έχουν ανοσοποιητικό κατεστραμμένο και είχαν τον ιό Epstein-Barr - τον ιό που προκαλεί αδενικό πυρετό.
Πιθανότατα θα έχετε μόνο ένα έλκος στο δέρμα σας ή στο γαστρεντερικό σωλήνα ή στο στόμα σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χρειάζονται θεραπεία για αυτόν τον υποτύπο CBCL. Ωστόσο, εάν παίρνετε ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, ο γιατρός σας μπορεί να επανεξετάσει τη δόση για να επιτρέψει στο ανοσοποιητικό σας σύστημα να ανακάμψει λίγο.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστείτε θεραπεία με μονοκλωνικό αντίσωμα ή αντιιικό φάρμακο.
Υποτύποι Επιθετικού Λεμφώματος
Το σύνδρομο Sezary ονομάζεται έτσι επειδή τα καρκινικά Τ-κύτταρα ονομάζονται κύτταρα Sezary.
Είναι το πιο επιθετικό δερματικό λέμφωμα Τ-κυττάρων (CTCL) και σε αντίθεση με άλλους τύπους CTCL, τα κύτταρα λεμφώματος (Sezary) βρίσκονται όχι μόνο στα στρώματα του δέρματός σας, αλλά και στο αίμα και στο μυελό των οστών. Μπορούν επίσης να εξαπλωθούν στους λεμφαδένες σας και σε άλλα όργανα.
Το σύνδρομο Sezary μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, αλλά είναι λίγο πιο συχνό σε άνδρες ηλικίας άνω των 60 ετών.
Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσετε με το σύνδρομο Sezary περιλαμβάνουν:
- Β-συμπτώματα
- σοβαρή φαγούρα
- πρησμένους λεμφαδένες
- διογκωμένο ήπαρ ή/και σπλήνα
- πάχυνση του δέρματος στις παλάμες των χεριών ή στα πέλματα των ποδιών σας
- πάχυνση των δακτύλων και των νυχιών των ποδιών σας
- τριχόπτωση
- πτώση του βλεφάρου σας (αυτό ονομάζεται εκτρόπιο).
Λόγω της ταχέως αναπτυσσόμενης φύσης των κυττάρων Sezary, μπορεί να ανταποκριθείτε καλά στη χημειοθεραπεία που λειτουργεί καταστρέφοντας τα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα. Ωστόσο, η υποτροπή είναι κοινή με το σύνδρομο Sezary, που σημαίνει ότι ακόμη και μετά από μια καλή ανταπόκριση, είναι πιθανό η ασθένεια να επανέλθει και να χρειαστεί περισσότερη θεραπεία.
Αυτό είναι ένα πολύ σπάνιο και επιθετικό λέμφωμα Τ-κυττάρων που έχει ως αποτέλεσμα πολλαπλές δερματικές βλάβες που αναπτύσσονται γρήγορα στο δέρμα σε ολόκληρο το σώμα. Οι βλάβες μπορεί να είναι βλατίδες, οζίδια ή όγκοι που μπορεί να εξελκωθούν και να εμφανιστούν ως ανοιχτές πληγές. Μερικά μπορεί να μοιάζουν με πλάκες ή μπαλώματα και μερικά μπορεί να αιμορραγούν.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Β-συμπτώματα
- Απώλεια της όρεξης
- κούραση
- διάρροια
- εμετός
- πρησμένους λεμφαδένες
- διευρυμένο ήπαρ ή σπλήνα.
Λόγω της επιθετικής φύσης του, το PCAETL μπορεί να εξαπλωθεί σε περιοχές μέσα στο σώμα σας, συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων και άλλων οργάνων.
Θα χρειαστείτε θεραπεία με χημειοθεραπεία γρήγορα μετά τη διάγνωση.
Πρωτογενές Δερματικό (δέρμα) Διάχυτο Μεγάλο Β-κύτταρο λέμφωμα είναι ένας σπάνιος υποτύπος λεμφώματος που επηρεάζει λιγότερο από 1 στα 100 άτομα με NHL.
Αυτό είναι λιγότερο συχνό από άλλους υποτύπους δερματικών λεμφωμάτων Β-κυττάρων. Είναι πιο συχνό στις γυναίκες παρά στους άνδρες και τείνει να είναι επιθετικό ή γρήγορα αναπτυσσόμενο. Που σημαίνει ότι, εκτός από το να επηρεάζει το δέρμα σας, μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε άλλα μέρη του σώματός σας, συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων σας και άλλων οργάνων.
Μπορεί να αναπτυχθεί σε διάστημα εβδομάδων έως μηνών και συνήθως επηρεάζει ηλικιωμένους γύρω στην ηλικία των 75 ετών. Συχνά ξεκινά από τα πόδια σας (τύπου ποδιού) ως μία ή περισσότερες βλάβες/όγκοι, αλλά μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στα χέρια και τον κορμό σας (στήθος, πλάτη και κοιλιά).
Ονομάζεται Πρωτοπαθές Δερματικό Διάχυτο Μεγάλο Β-κυτταρικό λέμφωμα επειδή ενώ ξεκινά από τα Β-κύτταρα στα στρώματα του δέρματός σας, τα κύτταρα του λεμφώματος είναι παρόμοια με αυτά που βρίσκονται σε άλλους υποτύπους Διάχυτου Μεγάλου Β-κυττάρου λεμφώματος (DLBCL). Για το λόγο αυτό, αυτός ο υποτύπος δερματικού λεμφώματος Β-κυττάρων συχνά αντιμετωπίζεται παρόμοια με άλλους υποτύπους DLBCL. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το DLBCL, κάντε κλικ εδώ.
Σταδιοποίηση Δερματικού Λεμφώματος
Μόλις επιβεβαιωθεί ότι έχετε δερματικό λέμφωμα, θα χρειαστεί να κάνετε περισσότερες εξετάσεις για να δείτε εάν το λέμφωμα έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματός σας.
Σωματική εξέταση
Ο γιατρός σας θα κάνει μια φυσική εξέταση και θα ελέγξει το δέρμα σε όλο το σώμα σας για να δει πόσο από το δέρμα σας επηρεάζεται από το λέμφωμα. Ενδέχεται να ζητήσουν τη συγκατάθεσή σας για τη λήψη φωτογραφιών, ώστε να έχουν ένα αρχείο για το πώς ήταν πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία. Στη συνέχεια θα τα χρησιμοποιήσουν για να ελέγξουν εάν υπάρχει βελτίωση με τη θεραπεία. Η συγκατάθεση είναι επιλογή σας, δεν χρειάζεται να έχετε φωτογραφίες εάν δεν αισθάνεστε άνετα με αυτό, αλλά εάν συναινείτε, θα πρέπει να υπογράψετε ένα έντυπο συγκατάθεσης.
Σάρωση τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (PET).
Η σάρωση PET είναι μια σάρωση ολόκληρου του σώματός σας. Γίνεται σε ένα ειδικό τμήμα του νοσοκομείου που ονομάζεται «πυρηνική ιατρική» και θα σας χορηγηθεί μια ένεση ενός ραδιενεργού φαρμάκου που απορροφούν τα κύτταρα του λεμφώματος. Όταν γίνεται η σάρωση, οι περιοχές με λέμφωμα φωτίζονται στη συνέχεια στη σάρωση για να δείξουν πού βρίσκεται το λέμφωμα και το μέγεθος και το σχήμα του.
Αξονική τομογραφία (CT).
Η αξονική τομογραφία είναι μια εξειδικευμένη ακτινογραφία που λαμβάνει τρισδιάστατες εικόνες του εσωτερικού του σώματός σας. Συνήθως χρειάζεται σάρωση μιας περιοχής του σώματός σας όπως το στήθος, η κοιλιά ή η λεκάνη σας. Αυτές οι εικόνες μπορούν να δείξουν εάν έχετε πρησμένους λεμφαδένες βαθιά μέσα στο σώμα σας ή περιοχές που φαίνονται καρκινικές στα όργανά σας.
Βιοψία μυελού των οστών
Τα περισσότερα άτομα με δερματικό λέμφωμα δεν θα χρειαστούν βιοψία μυελού των οστών. Ωστόσο, εάν έχετε έναν επιθετικό υποτύπο, μπορεί να χρειαστείτε έναν για να ελέγξετε εάν το λέμφωμα έχει εξαπλωθεί στον μυελό των οστών σας.
Κατά τη διάρκεια της βιοψίας μυελού των οστών λαμβάνονται δύο τύποι βιοψιών:
- Αναρρόφηση μυελού των οστών (BMA): αυτή η εξέταση παίρνει μια μικρή ποσότητα του υγρού που βρίσκεται στο χώρο του μυελού των οστών
- Τροφίνη αναρρόφησης μυελού των οστών (BMAT): αυτή η εξέταση λαμβάνει ένα μικρό δείγμα του ιστού του μυελού των οστών
Σύστημα σταδιοποίησης TNM/B για δερματικό λέμφωμα
Η σταδιοποίηση του δερματικού λεμφώματος χρησιμοποιεί ένα σύστημα που ονομάζεται TNM. Εάν έχετε MF ή SS, θα προστεθεί ένα επιπλέον γράμμα - TNMB.
T = μέγεθος του Tούμο - ή πόσο από το σώμα σας επηρεάζεται από το λέμφωμα.
N = λέμφος Nεμπλεκόμενες ωδές – ελέγχει εάν το λέμφωμα έχει πάει στους λεμφαδένες σας και πόσοι λεμφαδένες έχουν λέμφωμα μέσα τους.
M = Mμετάσταση – ελέγχει εάν και πόσο έχει εξαπλωθεί το λέμφωμα μέσα στο σώμα σας.
B = BLood – (μόνο MF ή SS) ελέγχει πόσο λέμφωμα υπάρχει στο αίμα και στο μυελό των οστών σας.
TNM/B Σταδιοποίηση Δερματικού Λεμφώματος |
||
Δερματικό Λέμφωμα |
Μόνο Mycosis fungoides (MF) ή Sezary Syndrome (SS). |
|
TΟγκοςή δέρμαεπηρεαστούν |
T1 – έχετε μόνο μία βλάβη.T2 – έχετε περισσότερες από μία δερματικές αλλοιώσεις αλλά οι βλάβες βρίσκονται σε μία περιοχή ή δύο περιοχές κοντά μεταξύ τους το σώμα σου.T3 – έχετε βλάβες σε πολλές περιοχές του σώματός σας. |
T1 – λιγότερο από το 10% του δέρματός σας επηρεάζεται.T2 – Πάνω από το 10% του δέρματός σας επηρεάζεται.T3 – έχετε έναν ή περισσότερους όγκους μεγαλύτερους από 1 cm.T4 – έχετε ερύθημα (ερυθρότητα) που καλύπτει περισσότερο από το 80% του σώματός σας. |
NΛίμφαNodes |
N0 – οι λεμφαδένες σας φαίνονται φυσιολογικά.N1 – εμπλέκεται μία ομάδα λεμφαδένων.N2 - δύο ή περισσότερες ομάδες λεμφαδένων επηρεάζονται στον λαιμό σας, πάνω από την κλείδα σας, τις μασχάλες σας, βουβωνική χώρα ή γόνατα.N3 – εμπλέκονται λεμφαδένες μέσα ή κοντά στο στήθος, τους πνεύμονες και τους αεραγωγούς, τα κύρια αιμοφόρα αγγεία (αορτή) ή τα ισχία. |
N0 – Οι λεμφαδένες σας φαίνονται φυσιολογικοί.N1 – έχετε μη φυσιολογικούς λεμφαδένες με αλλαγές χαμηλού βαθμού.N2 – Έχετε μη φυσιολογικούς λεμφαδένες με υψηλού βαθμού αλλαγές.Nx – έχετε μη φυσιολογικούς λεμφαδένες, αλλά ο βαθμός δεν είναι γνωστός. |
Mμετάσταση(εξάπλωση) |
M0 – κανένας από τους λεμφαδένες σας δεν επηρεάζεται.M1 – Το λέμφωμα έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες σας έξω από το δέρμα σας. |
M0 – κανένα από τα εσωτερικά σας όργανα δεν εμπλέκεται, όπως πνεύμονες, συκώτι, νεφρά, εγκέφαλος.M1 – το λέμφωμα έχει εξαπλωθεί σε ένα ή περισσότερα από τα εσωτερικά σας όργανα. |
BΑίμα |
N / A |
B0 – λιγότερο από 5% (5 στα 100) καρκινικά λεμφοκύτταρα στο αίμα σας.Αυτά τα καρκινικά κύτταρα στο αίμα σας ονομάζονται κύτταρα Sezary.B1 – Πάνω από το 5% των λεμφοκυττάρων στο αίμα σας είναι κύτταρα Sezary.B2 – Περισσότερα από 1000 κύτταρα Sezary σε πολύ μικρή ποσότητα (1 μικρολίτρο) του αίματός σας. |
Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλα γράμματα όπως "a" ή "b" για να περιγράψει περαιτέρω τα κύτταρα του λεμφώματος σας. Αυτά μπορεί να αναφέρονται στο μέγεθος του λεμφώματος σας, στον τρόπο που φαίνονται τα κύτταρα και στο αν όλα προέρχονται από ένα μη φυσιολογικό κύτταρο (κλώνους) ή περισσότερα από ένα μη φυσιολογικά κύτταρα.Ζητήστε από το γιατρό σας να σας εξηγήσει το ατομικό σας στάδιο και βαθμό και τι σημαίνει για τη θεραπεία σας. |
||
Θεραπεία για άτονο δερματικό λέμφωμα
Τα περισσότερα άτονα λεμφώματα δεν μπορούν να θεραπευτούν ακόμη, παρά το γεγονός αυτό, πολλοί άνθρωποι με νωθρά λεμφώματα δεν θα χρειαστούν ποτέ θεραπεία.
Τα άτονα δερματικά λεμφώματα συνήθως δεν είναι επίσης επιβλαβή για την υγεία σας, επομένως οποιαδήποτε θεραπεία έχετε θα είναι για τη διαχείριση των συμπτωμάτων σας αντί για τη θεραπεία της ασθένειάς σας.
Μερικά συμπτώματα που μπορεί να ωφεληθούν από τη θεραπεία περιλαμβάνουν:
- πόνος
- κνησμός
- πληγές ή πληγές που συνεχίζουν να αιμορραγούν
- αμηχανία ή άγχος που σχετίζεται με την εμφάνιση του λεμφώματος.
Οι τύποι θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα.
Τοπική ή δερματική θεραπεία.
Οι τοπικές θεραπείες είναι κρέμες που τρίβετε στην περιοχή του λεμφώματος, ενώ η θεραπεία που κατευθύνεται στο δέρμα μπορεί να περιλαμβάνει ακτινοθεραπεία ή φωτοθεραπεία. Παρακάτω είναι μια επισκόπηση ορισμένων θεραπειών που μπορεί να σας προσφερθούν.
Τα κορτικοστεροειδή – είναι τοξικά για τα κύτταρα του λεμφώματος και βοηθά στην καταστροφή τους. Μπορούν επίσης να μειώσουν τη φλεγμονή και να βοηθήσουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων όπως ο κνησμός.
Ρετινοειδή – είναι φάρμακα πολύ παρόμοια με τη βιταμίνη Α. Μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής και στη ρύθμιση της ανάπτυξης των κυττάρων στο δέρμα. Χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά, αλλά είναι χρήσιμα σε ορισμένους συγκεκριμένους τύπους λεμφώματος δέρματος.
Φωτοθεραπεία - είναι ένας τύπος θεραπείας που χρησιμοποιεί εξειδικευμένα φώτα (συχνά UV) σε περιοχές του δέρματός σας που επηρεάζονται από λέμφωμα. Η υπεριώδης ακτινοβολία παρεμβαίνει στη διαδικασία ανάπτυξης των κυττάρων και καταστρέφοντας τη διαδικασία ανάπτυξης, το λέμφωμα καταστρέφεται.
Ακτινοθεραπεία – χρησιμοποιεί ακτίνες Χ για να προκαλέσει βλάβη στο DNA του κυττάρου (το γενετικό υλικό του κυττάρου) που καθιστά αδύνατη την επιδιόρθωση του λεμφώματος. Αυτό κάνει το κύτταρο να πεθάνει. Συνήθως χρειάζονται μερικές ημέρες ή και εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας με ακτινοβολία για να πεθάνουν τα κύτταρα. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να διαρκέσει για αρκετούς μήνες, πράγμα που σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα λεμφώματος στην/τις θεραπευόμενη περιοχή/ες μπορεί να καταστραφούν ακόμη και μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση, είτε με τοπική είτε με γενική αναισθησία για να αφαιρέσετε ολόκληρη την περιοχή του δέρματος που έχει προσβληθεί από λέμφωμα. Αυτό είναι πιο πιθανό εάν έχετε μία μόνο βλάβη ή πολλές μικρότερες βλάβες. Χρησιμοποιείται πιο συχνά ως μέρος της διαδικασίας για τη διάγνωση του λεμφώματος σας, παρά ως θεραπεία.
Συστημικές θεραπείες
Εάν έχετε πολλές περιοχές του σώματός σας που επηρεάζονται από το λέμφωμα, μπορεί να επωφεληθείτε από μια συστηματική θεραπεία όπως χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία ή στοχευμένη θεραπεία. Αυτά περιγράφονται με περισσότερες λεπτομέρειες στην επόμενη ενότητα – Θεραπεία για επιθετικό δερματικό λέμφωμα.
Θεραπεία για Επιθετικό ή Προχωρημένο Δερματικό Λέμφωμα
Τα επιθετικά και/ή προχωρημένα δερματικά λεμφώματα αντιμετωπίζονται παρόμοια με άλλους τύπους επιθετικού λεμφώματος και μπορεί να περιλαμβάνουν:
Συστημικές θεραπείες
Η χημειοθεραπεία είναι ένας τύπος θεραπείας που προσβάλλει άμεσα τα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα, επομένως μπορεί να είναι αποτελεσματική στην καταστροφή των ταχέως αναπτυσσόμενων λεμφωμάτων. Αλλά δεν μπορεί να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ υγιών και καρκινικών ταχέως αναπτυσσόμενων κυττάρων, επομένως μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ανεπιθύμητες παρενέργειες όπως απώλεια μαλλιών, ναυτία και έμετο ή διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
Οι ανοσοθεραπείες μπορούν να βοηθήσουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα να βρει και να καταπολεμήσει το λέμφωμα πιο αποτελεσματικά. Μπορούν να το κάνουν αυτό με διάφορους τρόπους. Μερικά, όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα προσκολλώνται στο λέμφωμα για να βοηθήσουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα να «δει» το λέμφωμα ώστε να μπορεί να το αναγνωρίσει και να το καταστρέψει. Είναι επίσης σε θέση να επηρεάσουν τη δομή του κυτταρικού τοιχώματος του λεμφώματος, προκαλώντας το θάνατο τους.
- rituximab είναι ένα παράδειγμα μονοκλωνικού αντισώματος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του come Β-κύτταρα λεμφώματα συμπεριλαμβανομένου του δερματικού λεμφώματος Β-κυττάρων εάν έχουν επάνω τους δείκτη CD20.
- Μογαμουλιζουμάμπη είναι ένα παράδειγμα μονοκλωνικού αντισώματος που έχει εγκριθεί για άτομα με Μυκητίαση μυκητίασης ή σύνδρομο Sezary.
- Brentuximab vedotin είναι ένα παράδειγμα «συζευγμένου» μονοκλωνικού αντισώματος που είναι εγκεκριμένο για ορισμένους άλλους τύπους Τ-κύτταρο λέμφωμα που έχουν επάνω τους δείκτη CD30. Έχει μια τοξίνη συνδεδεμένη (συζευγμένη) στο αντίσωμα και το αντίσωμα μεταφέρει την τοξίνη κατευθείαν στο κύτταρο του λεμφώματος για να την καταστρέψει από μέσα.
Άλλες, όπως οι ιντερλευκίνες και οι ιντερφερόνες είναι ειδικές πρωτεΐνες που υπάρχουν φυσικά στο σώμα μας, αλλά μπορούν επίσης να ληφθούν ως φάρμακο. Λειτουργούν ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σας σύστημα, βοηθώντας το να αφυπνίσει άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και λέγοντας στο σώμα σας να δημιουργήσει περισσότερα ανοσοκύτταρα για να καταπολεμήσει το λέμφωμα.
Μπορεί να κάνετε ανοσοθεραπείες μόνες τους ή σε συνδυασμό με άλλους τύπους θεραπειών όπως η χημειοθεραπεία.
Οι στοχευμένες θεραπείες είναι φάρμακα που παρασκευάζονται και στοχεύουν κάτι συγκεκριμένο για το κύτταρο του λεμφώματος, επομένως συχνά έχουν λιγότερες παρενέργειες από άλλες θεραπείες. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν διακόπτοντας τα σήματα που χρειάζονται τα κύτταρα του λεμφώματος για να επιβιώσουν. Όταν δεν λαμβάνουν αυτά τα σήματα, τα κύτταρα του λεμφώματος σταματούν να αναπτύσσονται ή λιμοκτονούν επειδή δεν λαμβάνουν τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για να επιβιώσουν.
Μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων
Οι μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων χρησιμοποιούνται μόνο εάν το λέμφωμα σας δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες (είναι ανθεκτικό) ή επανέρχεται μετά από μια περίοδο ύφεσης (υποτροπή). Είναι μια θεραπεία πολλαπλών σταδίων όπου τα δικά σας βλαστοκύτταρα ή ενός δότη (πολύ ανώριμα αιμοσφαίρια) αφαιρούνται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται αφαίρεση και στη συνέχεια σας δίνονται αργότερα, αφού έχετε κάνει χημειοθεραπεία υψηλής δόσης.
Με το δερματικό λέμφωμα, είναι πιο συνηθισμένο να λαμβάνετε βλαστοκύτταρα από δότη παρά από δικό σας. Αυτός ο τύπος μεταμόσχευσης βλαστοκυττάρων ονομάζεται μεταμόσχευση αλλογενών βλαστοκυττάρων.
Εξωσωματική φωτοφόρηση (ECP)
Η εξωσωματική φωτοφόρηση είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιείται κυρίως για προχωρημένο MF και SS. Είναι μια διαδικασία «πλύσης» του αίματός σας και κάνοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού σας να αντιδρούν περισσότερο στο λέμφωμα για να προκαλέσουν τη θανάτωση των κυττάρων του λεμφώματος. Εάν χρειάζεστε αυτή τη θεραπεία, ο γιατρός σας θα είναι σε θέση να σας παρέχει περισσότερες πληροφορίες.
Κλινικές Δοκιμές
Συνιστάται, όποτε χρειάζεται να ξεκινήσετε θεραπεία, να ρωτάτε το γιατρό σας σχετικά με τις κλινικές δοκιμές για τις οποίες μπορεί να πληροίτε τις προϋποθέσεις. Οι κλινικές δοκιμές είναι σημαντικές για την εύρεση νέων φαρμάκων ή συνδυασμών φαρμάκων για τη βελτίωση της θεραπείας του δερματικού λεμφώματος στο μέλλον.
Μπορούν επίσης να σας προσφέρουν την ευκαιρία να δοκιμάσετε ένα νέο φάρμακο, συνδυασμό φαρμάκων ή άλλες θεραπείες που δεν θα μπορούσατε να πάρετε εκτός της δοκιμής. Εάν ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε σε μια κλινική δοκιμή, ρωτήστε το γιατρό σας για ποιες κλινικές δοκιμές πληροίτε τις προϋποθέσεις.
Υπάρχουν πολλές θεραπείες και νέοι συνδυασμοί θεραπείας που δοκιμάζονται επί του παρόντος σε κλινικές δοκιμές σε όλο τον κόσμο για ασθενείς τόσο με πρόσφατα διαγνωσμένα όσο και με υποτροπιάζοντα δερματικά λεμφώματα.
Επιλογές θεραπείας για επιθετικό ή όψιμο δερματικό λέμφωμα | |
Β-κύτταρα δερματικά | Τ-κύτταρα δερματικά |
|
|
Ρωτήστε επίσης τον αιματολόγο ή τον ογκολόγο σας για τυχόν κλινικές δοκιμές για τις οποίες μπορεί να πληροίτε τις προϋποθέσεις. | |
Τι συμβαίνει όταν η θεραπεία δεν αποδίδει ή το λέμφωμα επανέρχεται
Μερικές φορές η θεραπεία για το λέμφωμα δεν λειτουργεί στην αρχή. Όταν συμβαίνει αυτό ονομάζεται ανθεκτικό λέμφωμα. Σε άλλες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει καλά, αλλά μετά από μια περίοδο ύφεσης το λέμφωμα μπορεί να επανέλθει - αυτό ονομάζεται υποτροπή.
Είτε έχετε υποτροπιάζον είτε ανθεκτικό λέμφωμα, ο γιατρός σας θα θέλει να δοκιμάσει μια διαφορετική θεραπεία που μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα για εσάς. Αυτές οι επόμενες θεραπείες ονομάζονται θεραπείες δεύτερης γραμμής και μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές από την πρώτη θεραπεία.
Μιλήστε με το γιατρό σας για το ποιες είναι οι προσδοκίες από τη θεραπεία σας και ποιο θα είναι το σχέδιο εάν κάποιο από αυτά δεν λειτουργήσει.
Τι να περιμένετε όταν τελειώσει η θεραπεία
Όταν ολοκληρώσετε τη θεραπεία σας, ο ειδικός γιατρός σας θα εξακολουθεί να θέλει να σας βλέπει τακτικά. Θα κάνετε τακτικές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων αιματολογικών εξετάσεων και σαρώσεων. Το πόσο συχνά θα κάνετε αυτές τις εξετάσεις θα εξαρτηθεί από την ατομική σας περίσταση και ο αιματολόγος σας θα μπορεί να σας πει πόσο συχνά θέλει να σας βλέπει.
Μπορεί να είναι μια συναρπαστική στιγμή ή μια στρεσογόνος στιγμή όταν τελειώσετε τη θεραπεία – μερικές φορές και τα δύο. Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να νιώθεις. Αλλά είναι σημαντικό να μιλήσετε για τα συναισθήματά σας και τι χρειάζεστε με τους αγαπημένους σας.
Η υποστήριξη είναι διαθέσιμη εάν δυσκολεύεστε να αντιμετωπίσετε το τέλος της θεραπείας. Μιλήστε με την ομάδα θεραπείας σας – τον αιματολόγο σας ή την εξειδικευμένη νοσοκόμα για τον καρκίνο, καθώς μπορεί να είναι σε θέση να σας παραπέμψουν για συμβουλευτικές υπηρεσίες εντός του νοσοκομείου. Ο τοπικός σας γιατρός (γενικός ιατρός – GP) μπορεί επίσης να σας βοηθήσει σε αυτό.
Νοσηλευτές Φροντίδας Λεμφώματος
Μπορείτε επίσης να καλέσετε ή να στείλετε email σε μία από τις νοσοκόμες μας για τη φροντίδα του λεμφώματος. Απλώς κάντε κλικ στο κουμπί «Επικοινωνήστε μαζί μας» στο κάτω μέρος της οθόνης για στοιχεία επικοινωνίας.
Χαρακτηριστικά
- Το δερματικό λέμφωμα είναι ένας υποτύπος λεμφώματος μη Hodgkin που προκύπτει από καρκινικά αιμοσφαίρια που ονομάζονται λεμφοκύτταρα, τα οποία ταξιδεύουν και ζουν στα στρώματα του δέρματός σας.
- Τα άτονα δερματικά λεμφώματα μπορεί να μην χρειάζονται θεραπεία καθώς συχνά δεν είναι επικίνδυνα για την υγεία σας, αλλά μπορεί να έχετε θεραπεία για τη διαχείριση των συμπτωμάτων εάν σας κάνουν να νιώθετε άβολα ή εάν το λέμφωμα εξαπλωθεί στους λεμφαδένες σας ή σε άλλα μέρη του σώματός σας.
- Τα επιθετικά δερματικά λεμφώματα χρειάζονται θεραπεία αμέσως μετά τη διάγνωση.
- Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί ειδικοί γιατροί που μπορεί να διαχειριστούν τη φροντίδα σας και αυτό θα εξαρτηθεί από τις ατομικές σας περιστάσεις.
- Εάν το λέμφωμα σας επηρεάζει την ψυχική σας υγεία ή τη διάθεσή σας, μπορείτε να ζητήσετε από το γιατρό σας μια παραπομπή σε ψυχολόγο για να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε.
- Πολλές θεραπείες στοχεύουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων σας. Ωστόσο, μπορεί επίσης να χρειαστείτε θεραπείες για τη διαχείριση του λεμφώματος, και αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, μονοκλωνικά αντισώματα, στοχευμένες θεραπείες και μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων.
