نکات کاربردی برای والدین و سرپرستان

در بیشتر موارد، هر دو عفونت و عوارض جانبی بسیار قابل درمان هستند و هیچ مشکل طولانی مدتی ایجاد نمی کنند. بسیار مهم است که به توصیه های پزشکی گوش دهید و در اسرع وقت درمان شوید. اغلب عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال را می توان با داروهایی که توسط بیمارستان تجویز می شود کنترل کرد. هنگامی که علائم شدید هستند، ممکن است کودک شما به کمک اضافی نیاز داشته باشد و به بیمارستان برود. 

مهم است که اگر کودک شما مشکوک به عفونت است، او را فورا به بیمارستان ببرید زیرا در اسرع وقت به درمان نیاز دارند. اگر نمی توانید خود و فرزندتان را به بیمارستان برسانید، با آمبولانس تماس بگیرید 000 (سه برابر صفر). 

اگر نگران سلامت و ایمنی فرزندتان هستید، آمبولانس را روشن کنید 000 (سه صفر). 

چگونه دمای کودک خود را در طول درمان کنترل کنید

یکی از نشانه هایی که نشان می دهد کودک شما به عفونت مبتلا شده است، درجه حرارت بالا است. دمای بالا 38.0 در نظر گرفته می شود⁰ C یا بالاتر - این به عنوان تب یا تب نیز شناخته می شود. 

کودکانی که تحت درمان سرطان قرار می گیرند، به دلیل درمان، سیستم ایمنی ضعیف تری دارند. تب می تواند نشانه ای از تلاش بدن برای مقابله با عفونت باکتریایی یا ویروسی باشد. 

اگر دمای کودکتان را اندازه بگیرید و 38.0 نشان داده شود⁰ C یا بالاتر - آنها را فورا به نزدیکترین بخش اورژانس خود ببرید. اگر راهی برای رانندگی خود و فرزندتان به بیمارستان ندارید، با آمبولانس تماس بگیرید.000 اینچ (سه صفر). 

تب بعد از شیمی درمانی می تواند باشد تهدیدات زندگی.

در حالی که کودک شما تحت درمان سرطان (به ویژه شیمی درمانی) است، خوب است که به طور منظم دمای او را اندازه گیری کنید، این به شما ایده می دهد که دمای طبیعی برای کودک شما چقدر است. ممکن است بخواهید یک دفترچه یادداشت و خودکار تهیه کنید تا دمای آنها را ثبت کنید. می توانید دماسنج را از اکثر داروخانه ها خریداری کنید، اگر خرید این مشکل است، با بیمارستان خود صحبت کنید. یک دماسنج استاندارد که دمای زیر بازو را اندازه گیری می کند، تقریباً 10.00 تا 20.00 دلار است.

دمای کودکتان را ۲ تا ۳ بار در روز، تقریباً در همان زمان در روز اندازه بگیرید و آن را ثبت کنید. دمای بالا 2 در نظر گرفته می شود⁰ C یا بالاتر. خوب است درجه حرارت کودک خود را در صبح اندازه بگیرید تا اگر بالاتر از حد طبیعی است، زودتر از این موضوع آگاه شوید. هدف این است که هر چه زودتر تب بگیریم. 

اگر دمای کودکتان را اندازه بگیرید و دمای آن کمتر از 38.0 باشد⁰ C اما بالاتر از حد معمول است، 1 ساعت بعد دوباره مصرف کنید. از دادن داروهای تب بر مانند پاراستامول (پانادول) یا ایبوپروفن (نوروفن) خودداری کنید. این داروها اغلب درجه حرارت را پایین می آورند و تب را می پوشانند. تب نشانه ای است که بدن کودک شما برای مبارزه با عفونت به کمک نیاز دارد. 

اگر کودک شما علائم ناخوشی را نشان می دهد اما تب ندارد، همچنان می توانید او را به بیمارستان ببرید. گاهی اوقات کودکان در اثر عفونت ناخوشایند می شوند، اما درجه حرارت نمی گیرند. علائم ناخوشی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بی حالی، صاف، گلودرد، سرفه، مشکل در تنفس، آبریزش بینی و اشک چشم، اسهال، درد شکم، استفراغ و سردرد.  

اگر فرزند شما ترکیبی از این علائم را نشان می دهد اما تب ندارد، همچنان می توانید او را به بیمارستان ببرید. 

اگر کودک شما اسهال یا استفراغ شدید داشته باشد و نتواند غذا و مایعات را پایین نگه دارد، در معرض خطر کم آبی بدن قرار دارد و ممکن است برای مدیریت این مشکل به بیمارستان مراجعه کند. کم آبی می تواند عوارض دیگری ایجاد کند و کودک شما را بیمارتر کند. 

رژیم غذایی کودک شما در طول درمان

یک رژیم غذایی سالم برای کودک شما نقش مهمی در هر مرحله از تجربه سرطان از جمله قبل، حین و بعد از درمان دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد لنفوم و تغذیه، لینک را دنبال کنید تغذیه و لنفوم. 

متأسفانه، برخی از عوارض جانبی لنفوم و درمان آن ممکن است بر توانایی کودک شما برای مصرف یک رژیم غذایی مغذی تأثیر بگذارد: 

• طعم و بو تغییر می کند 
• از دست دادن اشتها
• تهوع و استفراغ 
• زخم های دهان 
• درد و نفخ شکم 
• سوزش معده
• درد 

بسیاری از این عوارض جانبی را می توان با چند استراتژی ساده و استفاده مناسب از داروها کنترل کرد. با متخصص تغذیه و تیم پزشکی فرزندتان در مورد استراتژی های مدیریت صحبت کنید. گفتن دلایل عدم تمایل او به غذا خوردن برای فرزندتان دشوار است، بنابراین با آنها صبور باشید.  

در اینجا چند نکته مفید وجود دارد که می توانید برای کمک به فرزندتان بهترین رژیم غذایی را انجام دهید:

• وعده های غذایی کوچک و مکرر ارائه دهید 
• خوردن غذاهای نرم مانند ماکارونی، بستنی، سوپ، چیپس داغ، پودینگ و نان ممکن است برای کودک شما راحت تر باشد. 
• سعی کنید و به کودک خود کمک کنید تا جایی که ممکن است مایعات بنوشد

اگر در مورد رژیم غذایی و وزن فرزندتان نگران هستید، لطفاً با متخصص تغذیه کودک خود صحبت کنید. بدون مشورت با تیم معالج فرزندتان، هیچ داروی گیاهی یا غذای غیرعادی ندهید. 

مدرسه و درمان 

احتمالاً تحصیل فرزند شما در این دوران تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. مهم است که با مدرسه در مورد تشخیص فرزندتان و نحوه درمان او صحبت کنید. اگر فرزندان دیگری در مدرسه دارید، ممکن است این تشخیص بر تحصیل آنها نیز تأثیر بگذارد. 

اکثر مدارس حمایتی خواهند بود و می توانند سعی کنند راهی برای کمک به کودک شما در ادامه یادگیری در طول درمان ارائه دهند. 

برخی از بیمارستان ها دارای یک سیستم آموزشی در بیمارستان هستند که می تواند برای کمک به تکمیل یادگیری فرزند شما به آن دسترسی داشته باشد. با پرستاران و مددکاران اجتماعی خود در مورد گزینه های تحصیل در بیمارستان صحبت کنید. 

• مهم است که به یاد داشته باشید در حالی که تحصیل و یادگیری فرزند شما مهم است. اولویت در این زمان سلامت آنها است، غیبت از مدرسه ممکن است بیشتر یک مسئله اجتماعی برای فرزند شما باشد تا یک موضوع آموزشی طولانی مدت. 
• مدیر و معلم اصلی فرزندتان را در مورد شرایط و ظرفیت فرزندتان برای حضور در مدرسه و تکمیل هر مجموعه کاری به روز نگه دارید. 
• با مددکار اجتماعی و پرستاران سرطان بیمارستان در مورد چگونگی توضیح لنفوم فرزندتان به همکلاسی هایشان صحبت کنید.
• کودک خود را برای تغییرات فیزیکی که ممکن است به دلیل درمان (ریزش مو) تجربه کند، آماده کنید. با مدرسه و مددکار اجتماعی صحبت کنید که چگونه به کلاس فرزندتان در مورد تغییر ظاهری که ممکن است فرزندتان داشته باشد آموزش دهید. 
• راه‌هایی را بیابید که فرزندتان از طریق تماس‌های تلفنی، فیس‌بوک، اینستاگرام، پیام‌های متنی و هر راه دیگری به حلقه اجتماعی خود متصل بماند تا او را با نزدیک‌ترین دوستانش در ارتباط نگه دارد. 

redkite یک سازمان مفید است که می تواند طیف وسیعی از خدمات را برای حمایت از فرزند و خانواده شما ارائه دهد. آنها از آموزش پشتیبانی می کنند.

مراقب خودت باش

والد یا قیم کودک مبتلا به لنفوم می تواند کاری طاقت فرسا و همه جانبه باشد. اگر نتوانید به اندازه کافی از خود مراقبت کنید، مراقبت از کودک مبتلا به لنفوم بسیار دشوار است. برخی از گزینه های خود مراقبتی در طول تشخیص و درمان آنها عبارتند از: 

• ورزش منظم، حتی یک پیاده روی کوتاه یا دویدن در بیرون می تواند تفاوت ایجاد کند
• انتخاب غذای سالم – راحتی اغلب می‌تواند منجر به انتخاب‌های ناسالم شود و شما را خسته و بی‌حال کند.
• معاشرت با دوستان - اگر می‌خواهید بتوانید از فرزندتان حمایت کنید، ارتباط با شبکه حمایتی خودتان حیاتی است
• محدود کردن مصرف الکل
• تمرین مراقبه و ذهن آگاهی 
• یک برنامه خواب منظم برای خود ایجاد کنید 
• یادداشتی از سفر فرزندتان داشته باشید - این ممکن است به شما کمک کند چیزها را پیگیری کنید و به شما کمک کند کنترل بیشتری داشته باشید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد راه‌های حمایت از خود، رجوع کنید وب سایت Redkite.