جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

لینک های مفید برای شما

سایر انواع لنفوم

برای مشاهده سایر انواع لنفوم اینجا را کلیک کنید

لنفوم سلول T محیطی (PTCL)

لنفوم‌های سلول T محیطی (PTCL) نامی است که به گروهی از لنفوم‌های غیرهوچکین تهاجمی (با رشد سریع) داده می‌شود که زمانی ایجاد می‌شوند که سلول‌های کشنده طبیعی (NK) یا لنفوسیت‌های سلول T (سلول‌های T) سرطانی شوند. سلول های NK و T نوعی از گلبول های سفید هستند که بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و با عفونت و بیماری مبارزه می کنند. با وجود اینکه یک نوع سلول خونی است، اکثر سلول های T در خون شما زندگی نمی کنند.

PTCL می تواند شامل موارد زیر باشد: 

  • لنفوم های گرهی - جایی که لنفوم در غدد لنفاوی شما شروع می شود.
  • لنفوم اضافی گرهی - جایی که لنفوم در سایر نواحی بدن شما مانند پوست، کبد یا طحال شروع می شود.
  • لنفوم های لوسمیک - جایی که لنفوم در خون یا مغز استخوان شما شروع می شود.

انواع مختلفی از PTCL وجود دارد که در این صفحه یک نمای کلی از آنها ارائه خواهد شد. اطلاعات بیشتر را می توان در صفحات وب خاص زیرگروه یافت. پیوندهای این صفحات در زیر بخش قرار دارند زیر انواع PTCL.

لنفوم های سلول T محیطی (PTCL) نامی است که به گروه لنفوم های غیر هوچکین سلول T تهاجمی (سریع رشد) داده می شود.

در این صفحه:

برگه اطلاعات لنفوم سلول T محیطی

بررسی اجمالی لنفوم سلول T محیطی (PTCL)

لنفوم سلول T محیطی (PTCL) نامی است که به گروهی از لنفوم‌های غیرهوچکین تهاجمی (سریع رشد) داده می‌شود که زمانی ایجاد می‌شوند که نوعی گلبول سفید به نام لنفوسیت های سلول T سرطانی شدن سلول های T در مغز استخوان ما ساخته می شوند، اما از طریق سیستم لنفاوی ما به تیموس ما می روند و در آنجا به رشد و توسعه ادامه می دهند. 

(alt=
سیستم لنفاوی شما بخشی از سیستم ایمنی بدن شما است و با مبارزه با میکروب ها شما را سالم نگه می دارد. این شامل غدد لنفاوی، عروق لنفاوی و اندام هایی مانند طحال، تیموس و غیره است. لنفوسیت های سلول B شما بیشتر در سیستم لنفاوی شما زندگی می کنند.

درباره سلول‌های NK و لنفوسیت‌های سلول T

  • سلول های کشنده طبیعی (NK) اغلب نامیده می شوند سلول های T NK. آنها سلول های ایمنی تخصصی هستند که سلول های سرطانی را شناسایی و از بین می برند. برخلاف سایر سلول های T، سلول های NK برای مبارزه با سرطان نیازی به فعال شدن ندارند. آنها همیشه آماده مبارزه با سرطان هستند و به طور فعال در اطراف بدن شما حرکت می کنند تا سلول هایی را که دارای تغییرات سرطانی هستند، بررسی کنند.
  • سایر سلول های T برای کار موثر باید فعال شوند. آنها معمولاً در تیموس، غدد لنفاوی یا سایر بخش‌های سیستم لنفاوی شما استراحت می‌کنند و تنها زمانی از خواب بیدار می‌شوند و با عفونت مبارزه می‌کنند که سایر سلول‌های ایمنی به آنها اطلاع دهند که عفونت یا بیماری برای مبارزه وجود دارد. هنگامی که از خواب بیدار می شوند، سلول های T می توانند به هر قسمت از بدن شما سفر کنند تا با عفونت یا بیماری مبارزه کنند.
  • برخی از سلول های T مسئول "تنظیم" پاسخ ایمنی هستند. این بدان معنی است که یک بار و عفونت از بین رفته است "سلول های T تنظیم کننده" به سایر سلول‌های ایمنی بگویید که «بایستند» تا به مبارزه ادامه ندهند و پس از از بین رفتن عفونت به سلول‌های خوب شما آسیب نرسانند.
  • پس از مبارزه با عفونت یا بیماری، برخی از سلول های T تبدیل می شوند سلول های T حافظه و همه چیزهایی را که باید در مورد عفونت و نحوه مبارزه با آن بدانند به خاطر می آورند. به این ترتیب، اگر دوباره به همان عفونت یا بیماری مبتلا شوید، سیستم ایمنی شما می تواند بسیار سریعتر و موثرتر با آن مبارزه کند.

سلول های T و لنفوم سلول T محیطی (PTCL)

PTCL زمانی ایجاد می شود که برخی از سلول های NK یا سایر سلول های T سرطانی شوند. ما نمی دانیم که چرا این اتفاق در برخی افراد می افتد، اما می دانیم که تغییری در ژن های شما اتفاق می افتد که دستورالعمل هایی را در مورد چگونگی رشد و عملکرد سلول ها ارائه می دهد. هنگامی که این تغییر اتفاق می افتد، سلول ها دیگر دستورالعمل های درست را دریافت نمی کنند و با جهش هایی در آنها شروع به رشد می کنند که باعث می شود به شکلی کنترل نشده رشد کنند و آنقدر جهش پیدا کنند که دیگر قادر به انجام وظیفه خود در مبارزه با عفونت و عفونت نیستند. بیماری به درستی

لنفوم سلول T محیطی (PTCL) می تواند افراد را در هر سنی از جمله کودکان مبتلا کند، اما در افراد بالای 60 سال شایع تر است. 

برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی و چرایی ایجاد لنفوم روی لینک زیر کلیک کنید.

برای اطلاعات بیشتر ببینید
لنفوم چیست؟

زیر انواع PTCL

حدود 1 نفر از هر 10 نفر مبتلا به لنفوم دارای یک زیرگروه از PTCL هستند، با این حال انواع مختلفی از PTCL وجود دارد که هر یک را بسیار نادر می کند. در حالی که انواع مختلفی از PTCL وجود دارد، آنها می توانند به طور کلی به صورت زیر طبقه بندی شوند:

  • گره ای: از غدد لنفاوی یا سیستم لنفاوی شما شروع می شود
  • برون گره ای: شروع خارج از غدد لنفاوی از جمله در اندام ها یا پوست شما
  • لوسمیک: از خون یا مغز استخوان شما شروع می شود

اگر قبلاً نوع فرعی PTCL خود را می‌شناسید و می‌خواهید اطلاعات خاصی از نوع فرعی خود را داشته باشید، روی نقطه زیر کلیک کنید تا به آن صفحه متصل شوید. اگر هنوز زیرنوع خود را نمی‌دانید، یا نمی‌توانید زیرنوع خود را در زیر پیدا کنید، برای اطلاعات کلی در مورد PTCL به خواندن این صفحه ادامه دهید.

داستانهای بیمار

La علائم شما می توانید به نوع فرعی PTCL که دارید و جایی که لنفوم در بدن شما قرار دارد بستگی دارد. معمولاً علامت توده ای است که زیر پوست در گردن، زیر بغل یا کشاله ران شما ظاهر می شود و می توانید آن را ببینید یا احساس کنید. این ناشی از تورم غدد لنفاوی است زیرا پر از سلول های لنفوم سرطانی می شود. 

علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • از دست دادن اشتها
  • تنگی نفس
  • ناراحتی یا درد معده یا شکم
  • درد
  • خستگی
  • پوست خارش دار
  • B-علائم
(alt="")

مهم است که در مورد علائمی که دارید با پزشک خود صحبت کنید زیرا گاهی اوقات علائم شما می تواند به پزشک کمک کند تا بهترین نوع درمان را برای شما انجام دهد. با کلیک بر روی لینک زیر می توانید اطلاعات بیشتری در مورد علائم لنفوم پیدا کنید.

برای اطلاعات بیشتر ببینید
علائم لنفوم

تشخیص، مرحله بندی و درجه بندی PTCL

گاهی اوقات تشخیص PTCL ممکن است دشوار باشد و ممکن است چندین هفته طول بکشد.

اگر پزشک شما فکر می کند که شما ممکن است لنفوم داشته باشید، باید تعدادی آزمایش مهم را سازماندهی کند. این آزمایشات برای تأیید یا رد لنفوم به عنوان علت علائم شما مورد نیاز است. از آنجایی که چندین زیرگروه مختلف از PTCL وجود دارد، ممکن است آزمایش‌های اضافی برای یافتن اینکه کدام یک را دارید انجام دهید. این مهم است زیرا مدیریت و درمان زیرگروه شما ممکن است با سایر زیرگروه های PTCL متفاوت باشد.

برای تشخیص PTCL شما نیاز به بیوپسی دارید. بیوپسی روشی برای برداشتن بخشی یا تمام غدد لنفاوی آسیب دیده و/یا نمونه مغز استخوان است. سپس بیوپسی توسط یک دانشمند آسیب شناسی بررسی می شود تا ببیند آیا تغییراتی وجود دارد که به پزشک در تشخیص PTCL کمک می کند.

هنگامی که بیوپسی می کنید، ممکن است یک بیهوشی موضعی یا عمومی داشته باشید. این به نوع بیوپسی و قسمتی از بدن شما بستگی دارد. انواع مختلفی از بیوپسی وجود دارد و ممکن است برای گرفتن بهترین نمونه به بیش از یک نمونه نیاز داشته باشید.

آزمایش خون

هنگام تلاش برای تشخیص لنفوم، و همچنین در طول درمان، آزمایش خون گرفته می‌شود تا مطمئن شوید که اندام‌های شما به درستی کار می‌کنند و می‌توانند با درمان ما مقابله کنند.

بیوپسی هسته یا سوزن ظریف

نمونه‌برداری از هسته یا سوزن ظریف برای برداشتن نمونه‌ای از غدد لنفاوی متورم، تومور یا پوست آسیب‌دیده گرفته می‌شود تا نشانه‌های PTCL بررسی شود. 

پزشک شما معمولاً از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن ناحیه استفاده می کند تا در طول عمل احساس درد نکنید، اما در طول این بیوپسی بیدار خواهید بود. سپس یک سوزن را در غده لنفاوی متورم یا توده قرار می دهند و نمونه ای از بافت را خارج می کنند. 

اگر غدد لنفاوی متورم یا توده شما در عمق بدن شما باشد، بیوپسی ممکن است با کمک سونوگرافی یا راهنمایی تخصصی اشعه ایکس (تصویربرداری) انجام شود.

ممکن است برای این کار یک بیهوشی عمومی داشته باشید (که شما را برای مدتی بخواباند). همچنین ممکن است بعد از آن چند بخیه بزنید.

بیوپسی با سوزن مرکزی نمونه بزرگتری نسبت به نمونه برداری با سوزن ظریف می گیرد.

برخی از نمونه برداری ها ممکن است با کمک سونوگرافی انجام شود

بیوپسی گره برش 

بیوپسی برش گره زمانی انجام می شود که غدد لنفاوی متورم یا تومور آنقدر عمیق در بدن شما باشد که با بیوپسی هسته یا سوزن ظریف قابل دسترسی نیست. شما یک بیهوشی عمومی خواهید داشت که شما را برای مدتی می خواباند تا بی حرکت بمانید و دردی احساس نکنید.

در طی این روش، جراح کل غدد لنفاوی یا توده را برمی دارد و برای آزمایش به پاتولوژی می فرستد. 

شما یک زخم کوچک با چند بخیه و یک پانسمان در بالای آن خواهید داشت.

بخیه‌ها معمولاً 7 تا 10 روز باقی می‌مانند، اما پزشک یا پرستار به شما دستورالعمل‌هایی در مورد نحوه مراقبت از پانسمان و زمان بازگشت بخیه‌ها می‌دهد.

تشخیص

برای کسب اطلاعات بیشتر، نشانگر را روی این کارت نگه دارید
تشخیص وضعیتی است که شما دارید (لنفوم) و نوع فرعی آن است.
برای یافتن زیر انواع لنفوم اینجا را کلیک کنید

چوب بست

برای کسب اطلاعات بیشتر، نشانگر را روی این کارت نگه دارید
مرحله بندی به این موضوع اشاره دارد که چه مقدار از بدن شما دارای لنفوم است و کجا لنفوم است. لنفوم های مرحله یک و دو مرحله اولیه در نظر گرفته می شوند. مرحله سه و چهار مرحله پیشرفته در نظر گرفته می شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد صحنه سازی اینجا را کلیک کنید

درجه بندی

برای کسب اطلاعات بیشتر، نشانگر را روی این کارت نگه دارید
درجه بندی به نحوه رفتار لنفوم - یا سرعت رشد آن اشاره دارد. لنفوم‌های بی‌حال خیلی کند رشد می‌کنند و گاهی اصلا رشد نمی‌کنند. لنفوم های تهاجمی به سرعت در حال رشد هستند. درجه بندی همچنین میزان تفاوت ظاهری سلول های لنفوم را در مقایسه با سلول های طبیعی در نظر می گیرد.
برای اطلاعات بیشتر ببینید
آزمایشات لنفوم، تشخیص و مرحله بندی

مرحله بندی لنفوم سلول T محیطی (PTCL)

هنگامی که تشخیص PTCL شما تأیید شد، آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهید تا ببینید چند ناحیه از بدن شما تحت تأثیر لنفوم قرار گرفته است. به این می گویند صحنه سازی.

مرحله بندی به این موضوع اشاره دارد که چه مقدار از بدن شما تحت تأثیر لنفوم شما قرار گرفته است - یا اینکه چقدر از جایی که ابتدا شروع شده گسترش یافته است.

سلول های T می توانند به هر قسمت از بدن شما حرکت کنند. این بدان معناست که سلول های لنفوم (سلول های T سرطانی) نیز می توانند به هر قسمت از بدن شما حرکت کنند. برای یافتن این اطلاعات باید آزمایشات بیشتری انجام دهید. این تست ها تست مرحله بندی نامیده می شوند و زمانی که به نتیجه رسیدید متوجه خواهید شد که آیا مرحله یک (I)، مرحله دو (II)، مرحله سه (III) یا مرحله چهار (IV) PTCL دارید.

مرحله PTCL شما به موارد زیر بستگی دارد:

  • چند ناحیه از بدن شما لنفوم دارد.
  • جایی که لنفوم در آن قرار دارد، از جمله اگر در بالا، پایین یا در هر دو طرف دیافراگم شما باشد (عضله بزرگ و گنبدی شکل زیر قفسه سینه که قفسه سینه را از شکم شما جدا می کند).
  • این که آیا لنفوم به مغز استخوان شما یا سایر اندام ها مانند کبد، ریه ها، پوست یا استخوان گسترش یافته است.

مراحل I و II "مرحله اولیه یا محدود" نامیده می شوند (که شامل ناحیه محدودی از بدن شما می شود).

مراحل III و IV "مرحله پیشرفته" نامیده می شوند (گسترده تر).

مرحله بندی لنفوم
لنفوم مرحله 1 و 2 مرحله اولیه و مرحله 3 و 4 لنفوم مرحله پیشرفته در نظر گرفته می شود.
مرحله 1

یک ناحیه غدد لنفاوی، بالای دیافراگم یا زیر دیافراگم تحت تاثیر قرار گرفته است*

مرحله 2

دو یا چند ناحیه غدد لنفاوی در یک سمت دیافراگم تحت تأثیر قرار گرفته اند *

مرحله 3

حداقل یک ناحیه غدد لنفاوی در بالا و حداقل یک ناحیه غدد لنفاوی زیر دیافراگم* تحت تأثیر قرار می گیرند.

مرحله 4

لنفوم در چندین غدد لنفاوی است و به سایر نقاط بدن (مانند استخوان، ریه، کبد) گسترش یافته است.

دیافراگم
دیافراگم شما یک عضله گنبدی شکل است که قفسه سینه و شکم شما را از هم جدا می کند.

اطلاعات مرحله بندی اضافی

پزشک شما همچنین ممکن است در مورد مرحله شما با استفاده از یک حرف مانند A، B، E، X یا S صحبت کند. این حروف اطلاعات بیشتری در مورد علائمی که شما دارید یا اینکه چگونه بدن شما تحت تاثیر لنفوم قرار گرفته است، می دهد. همه این اطلاعات به پزشک شما کمک می کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شما پیدا کند. 

نامه
معنی
اهمیت

A یا B

  • A = شما هیچ علامت B ندارید
  • B = شما دارای علائم B هستید
  • اگر در هنگام تشخیص علائم B را دارید، ممکن است بیماری در مرحله پیشرفته تری داشته باشید.
  • ممکن است هنوز درمان شوید یا به دوره بهبودی بروید، اما به درمان فشرده تری نیاز خواهید داشت

سابق

  • E = لنفوم مرحله اولیه (I یا II) با اندامی خارج از سیستم لنفاوی دارید - این ممکن است شامل کبد، ریه ها، پوست، مثانه یا هر عضو دیگری باشد. 
  • X = تومور بزرگی دارید که اندازه آن بزرگتر از 10 سانتی متر است. به این بیماری "بیماری حجیم" نیز می گویند.
  • اگر لنفوم با مرحله محدود تشخیص داده شده است، اما در یکی از اندام های شما وجود دارد یا حجیم در نظر گرفته می شود، ممکن است پزشک شما مرحله شما را به مرحله پیشرفته تغییر دهد.
  • ممکن است هنوز درمان شوید یا به دوره بهبودی بروید، اما به درمان فشرده تری نیاز خواهید داشت

S

  • S = شما در طحال لنفوم دارید
  • ممکن است برای برداشتن طحال نیاز به عمل داشته باشید

(طحال عضوی در سیستم لنفاوی شماست که خون شما را فیلتر و تمیز می کند و جایی است که سلول های B شما استراحت می کنند و آنتی بادی می سازند)

تست های مرحله بندی

برای اینکه متوجه شوید در چه مرحله ای قرار دارید، ممکن است از شما خواسته شود که برخی از تست های مرحله بندی زیر را انجام دهید:

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)

این اسکن ها از داخل قفسه سینه، شکم یا لگن شما عکس می گیرند. آنها تصاویر دقیقی ارائه می کنند که اطلاعات بیشتری نسبت به اشعه ایکس استاندارد ارائه می دهد.

اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET). 

این یک اسکن است که از داخل کل بدن شما عکس می گیرد. به شما مقداری دارویی داده می شود که سلول های سرطانی – مانند سلول های لنفومایی آن را جذب می کنند. دارویی که به اسکن PET کمک می کند تا با برجسته کردن نواحی دارای سلول های لنفوم، مکان لنفوم و اندازه و شکل آن را شناسایی کند. این مناطق گاهی اوقات "گرم" نامیده می شوند.

سوراخ بینی کمری

پونکسیون کمری روشی است که برای بررسی وجود لنفوم در بدن انجام می شود سیستم عصبی مرکزی (CNS)که شامل مغز، نخاع و ناحیه اطراف چشم شما می شود. در حین انجام عمل باید خیلی آرام صحبت کنید، بنابراین نوزادان و کودکان ممکن است یک بیهوشی عمومی برای خواباندن آنها برای مدت کوتاهی در حین انجام عمل مصرف کنند. بیشتر بزرگسالان فقط به بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه نیاز دارند.

پزشک شما یک سوزن در پشت شما می گذارد و کمی مایع به نام "مایع مغزی نخاعی” (CSF) از اطراف نخاع شما CSF مایعی است که کمی مانند یک ضربه گیر به CNS شما عمل می کند. همچنین حامل پروتئین های مختلف و عفونت با سلول های ایمنی مانند لنفوسیت ها برای محافظت از مغز و نخاع است. CSF همچنین می تواند به تخلیه مایع اضافی در مغز یا اطراف نخاع کمک کند تا از تورم در آن نواحی جلوگیری شود.

سپس نمونه CSF به پاتولوژی فرستاده می شود و از نظر وجود علائم لنفوم بررسی می شود.

نمونه برداری از مغز استخوان
بیوپسی مغز استخوان برای بررسی وجود لنفوم در خون یا مغز استخوان شما انجام می شود. مغز استخوان شما اسفنجی است، قسمت میانی استخوان های شما که در آن سلول های خونی شما ساخته می شوند. دو نمونه وجود دارد که پزشک از این فضا می گیرد که عبارتند از:
 
  • آسپیراسیون مغز استخوان (BMA): این آزمایش مقدار کمی از مایع موجود در فضای مغز استخوان را می گیرد.
  • ترفین آسپیره مغز استخوان (BMAT): این آزمایش نمونه کوچکی از بافت مغز استخوان را می گیرد.
بیوپسی مغز استخوان برای تشخیص یا مرحله لنفوم
بیوپسی مغز استخوان را می توان برای کمک به تشخیص یا مرحله لنفوم انجام داد

نمونه‌ها سپس به پاتولوژی فرستاده می‌شوند و در آنجا برای علائم لنفوم بررسی می‌شوند.

فرآیند بیوپسی مغز استخوان بسته به محل درمان شما ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً شامل یک بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه می‌شود.

در برخی از بیمارستان‌ها، ممکن است به شما آرام‌بخش سبک داده شود که به شما کمک می‌کند آرام شوید و می‌تواند مانع از یادآوری این روش شود. با این حال بسیاری از مردم به این نیاز ندارند و ممکن است در عوض یک "سوت سبز" برای مکیدن داشته باشند. این سوت سبز دارای یک داروی ضد درد (به نام پنتراکس یا متوکسی فلوران) است که در صورت نیاز در طول عمل از آن استفاده می کنید.

اطمینان حاصل کنید که از پزشک خود بپرسید که چه چیزی در دسترس است تا شما را در طول عمل راحت تر کند و با آنها در مورد آنچه فکر می کنید بهترین گزینه برای شما خواهد بود صحبت کنید.

اطلاعات بیشتر در مورد بیوپسی مغز استخوان را می توانید در صفحه وب ما در اینجا بیابید.

سلول های لنفوم شما الگوی رشد متفاوتی دارند و با سلول های طبیعی متفاوت به نظر می رسند. درجه لنفوم شما سرعت رشد سلول های لنفوم شما را نشان می دهد - چه تنبل یا تهاجمی. هرچه PTCL شما تهاجمی تر باشد، تفاوت آنها با سلول های طبیعی بیشتر است.

نمرات از 1-4 (کم، متوسط، بالا) هستند. اگر لنفوم با درجه بالاتر (تهاجمی تر) دارید، سلول های لنفوم شما متفاوت تر از سلول های طبیعی به نظر می رسند، زیرا آنها خیلی سریع رشد می کنند و به درستی رشد نمی کنند. نمای کلی نمرات در زیر آمده است.

  • G1 - درجه پایین - سلول های شما نزدیک به نرمال به نظر می رسند و به آرامی رشد و گسترش می یابند.  
  • G2 - درجه متوسط ​​- سلول‌های شما شروع به متفاوت شدن می‌کنند، اما برخی سلول‌های طبیعی وجود دارند و با سرعت متوسطی رشد و گسترش می‌یابند.
  • G3 - درجه بالا - سلول‌های شما با چند سلول طبیعی کاملاً متفاوت به نظر می‌رسند و سریع‌تر رشد و گسترش می‌یابند. 
  • G4 - درجه بالا - سلول‌های شما متفاوت‌تر از حالت عادی به نظر می‌رسند و سریع‌ترین رشد و گسترش را دارند.

تمام این اطلاعات به کلیت تصویری که پزشک شما می سازد می افزاید تا به بهترین نوع درمان برای شما کمک کند. 

مهم است که با پزشک خود در مورد عوامل خطر خود صحبت کنید تا بتوانید ایده روشنی از آنچه از درمان های خود انتظار دارید داشته باشید.

برای اطلاعات بیشتر ببینید
مرحله بندی و درجه بندی

درمان لنفوم سلول T محیطی (PTCL)

هنگامی که تمام نتایج حاصل از بیوپسی و اسکن های مرحله بندی کامل شد، پزشک شما آنها را بررسی می کند تا بهترین درمان ممکن را برای شما تعیین کند.   

پزشکان عوامل زیادی را در مورد لنفوم و سلامت عمومی بیمار در نظر می گیرند تا تصمیم بگیرند چه زمانی و چه درمانی لازم است. این بر اساس: 

  • چه نوع فرعی و چه مرحله ای از PTCL دارید. 
  • هر علائمی که دارید 
  • چگونه بدن شما تحت تاثیر لنفوم قرار می گیرد.
  • سن شما.
  • سلامت و رفاه عمومی شما و هر شرایط دیگری که برای آن تحت درمان هستید.
  • ترجیحات شما برای درمان زمانی که تمام اطلاعات مورد نیاز برای انتخاب آگاهانه را در اختیار داشته باشید.
در زیر برخی از درمان های رایج برای افراد مبتلا به PTCL را فهرست می کنیم. با این حال، این یک لیست کامل نیست و ممکن است هر زیرگروهی را پوشش ندهد. اگر نوع فرعی خود را می‌شناسید، توصیه می‌کنیم روی پیوند بالا کلیک کنید تا به صفحه زیرگروه خود بروید تا فهرستی از درمان‌های احتمالی برای زیرنوع PTCL خود را ببینید.

درمان خط اول

اولین باری که درمان PTCL را شروع می کنید، به آن درمان خط اول می گویند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پروتکل های درمانی، روی عناوین زیر کلیک کنید.

La درمان خط اول استاندارد برای PTCL ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • CHOP (سیکلوفسفامید، دوکسوروبیسین، وینکریستین و پردنیزولون)
  • انتخاب کنید (خرد کردن با اضافه کردن اتوپوزید)
  • BV-CHP (برنتوکسیماب ودوتین، سیکلوفسفامید، دوکسوروبیسین، پردنیزون)
  • لبخند - فقط برای لنفوم سلول T NK (متوتکسات، فولینات کلسیم، دگزامتازون، اتوپوزید، ایفسفامید، مسنا، GCSF، آسپاراژیناز)
  • DDGP - فقط برای لنفوم سلول T NK (دگزامتازون، پگاسپاراژیناز، جمسیتابین، سیس پلاتین، GCSF)
  • شیمی درمانی با دوز بالا به دنبال پیوند سلول های بنیادی اتولوگ (ASCT)
  • رادیوتراپی
  • مشارکت در کارآزمایی بالینی

خط دوم و درمان های دیگر

بسیاری از افراد از درمان خط اول پاسخ خوبی می‌گیرند و بهبود می‌یابند. این جایی است که هیچ علامت قابل تشخیصی از لنفوم در بدن شما باقی نمانده است. اما معمول است که PTCL پس از مدتی بهبودی عود می کند، به این حالت عود می گویند.

در برخی موارد، PTCL شما ممکن است با درمان خط اول بهبود نیابد. اگر این اتفاق بیفتد، گفته می شود PTCL شما به درمان مقاوم است (یا پاسخ نمی دهد).

اگر PTCL مقاوم به درمان دارید یا عود کرده اید، باید درمان دیگری را شروع کنید. این درمان بعدی درمان خط دوم نامیده می شود.

درمان های خط دوم استاندارد می تواند شامل و از درمان های خط اول فوق باشد یا:

برای اطلاعات بیشتر ببینید
عوارض جانبی درمان

برگه اطلاعات لنفوم سلول T محیطی

برای اطلاعات بیشتر ببینید
درک کارآزمایی های بالینی

پیش آگهی لنفوم سلول T محیطی (PTCL)

پیش آگهی این است که انتظار می رود چقدر به درمان PTCL پاسخ دهید و نتیجه احتمالی آن چگونه خواهد بود. پیش آگهی شما یک چیز کاملاً فردی است و به چندین چیز بستگی دارد مانند: 

  • نوع فرعی PTCL شما و مرحله آن
  • سن و سلامت کلی شما
  • عوامل ژنتیکی که ممکن است بر درمان تاثیر بگذارد
  • چقدر بدن شما به درمان پاسخ می دهد
عوامل دیگری نیز وجود دارد که ممکن است بر پیش آگهی شما تأثیر بگذارد. از پزشک خود در مورد پیش آگهی خود و آنچه از درمان انتظار دارید بپرسید.
 

بسیاری از افراد به درمان ها پاسخ خوبی می دهند و به زمان بهبودی می روند، اما این برای همه صدق نمی کند. برخی از افراد ممکن است برای کنترل بیماری خود به چندین خط درمانی نیاز داشته باشند. با این حال، حتی اگر زودتر پاسخ خوبی دریافت کنید، PTCL اغلب عود می کند و نیاز به درمان بیشتری دارد. مهم است که انتظارات روشنی در مورد درمان خود داشته باشید تا بتوانید آنچه را که نیاز دارید برنامه ریزی کنید. برای دریافت مواردی که در هنگام درمان باید در نظر بگیرید، روی لینک زیر کلیک کنید.

 

برای اطلاعات بیشتر ببینید
زندگی با لنفوم، چیزهای عملی

بقا، زندگی با PTCL و پس از آن

یک سبک زندگی سالم یا برخی تغییرات مثبت در شیوه زندگی پس از درمان می تواند کمک بزرگی به بهبودی شما باشد. کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به شما کمک کند با PT خوب زندگی کنیدCL 

بسیاری از مردم متوجه می شوند که پس از تشخیص یا درمان سرطان، اهداف و اولویت های آنها در زندگی تغییر می کند. دانستن اینکه "عادی جدید" شما چیست می تواند زمان بر باشد و خسته کننده باشد. انتظارات خانواده و دوستان شما ممکن است متفاوت از انتظارات شما باشد. ممکن است احساس انزوا، خستگی و یا هر تعداد از احساسات مختلف داشته باشید که می تواند هر روز تغییر کند.

اهداف پس از درمان

اهداف اصلی پس از درمان برای PT شماCL بازگشت به زندگی است و:            

  • تا حد امکان در کار، خانواده و سایر نقش های زندگی خود فعال باشید
  • کاهش عوارض و علائم سرطان و درمان آن      
  • هر گونه عوارض جانبی دیررس را شناسایی و مدیریت کنید      
  • کمک می کند تا حد امکان مستقل باشید
  • کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید و سلامت روان خود را حفظ کنید

توانبخشی سرطان

انواع مختلفی از توانبخشی سرطان ممکن است به شما توصیه شود. این می تواند به معنای هر یک از طیف گسترده باشد خدماتی مانند:     

  • فیزیوتراپی، مدیریت درد      
  • برنامه ریزی تغذیه و ورزش      
  • مشاوره عاطفی، شغلی و مالی 

خلاصه

  • لنفوم سلول T محیطی (PTCL) اصطلاحی است که برای گروه نادر لنفوم غیرهوچکین سلول T استفاده می شود.
  • PTCL زمانی اتفاق می افتد که لنفوسیت های سلول T یا سلول های NK سرطانی شوند.
  • سلول های NK سلول های T تخصصی هستند که همیشه فعال و آماده یافتن و از بین بردن سلول های سرطانی هستند.
  • سایر سلول های T منتظر هستند تا توسط سایر سلول های ایمنی فعال شوند تا با عفونت و بیماری مبارزه کنند. انواع مختلفی از سلول های T با عملکردهای متفاوت وجود دارد.
  • سلول های T می توانند به هر قسمت از بدن شما حرکت کنند، بنابراین PTCL می تواند در هر قسمت از بدن شما نیز وجود داشته باشد.
  • نشانه ها PTCL ممکن است به نوع فرعی و محل لنفوم شما مرتبط باشد و ممکن است شامل باشد B-علائم.
  • همه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید. آنها می توانند از این اطلاعات برای تصمیم گیری خوب در مورد مراقبت های بهداشتی شما، از جمله گزینه های درمانی استفاده کنند.
  • PTCL ممکن است به خوبی به درمان پاسخ دهد، اما همچنین می تواند مقاوم باشد یا پس از بهبودی عود کند، بنابراین ممکن است به بیش از یک نوع درمان در زمان های مختلف نیاز داشته باشید.
  • با پزشک خود در مورد انتظارات از درمان خود صحبت کنید.
  • شما تنها نیستید، پرستاران مراقبت از لنفوم ما اینجا هستند تا از شما حمایت کنند. می توانید با کلیک بر روی دکمه "تماس با ما" در پایین صفحه با آنها تماس بگیرید.

پشتیبانی و اطلاعات

در اینجا درباره آزمایش خون خود بیشتر بدانید - تست های آزمایشگاهی آنلاین

درباره درمان های خود در اینجا بیشتر بدانید - درمان های ضد سرطان eviQ - لنفوم

اطلاعات بیشتر

در خبرنامه ثبت نام کنید

این را به اشتراک بگذارید
گاری

خبرنامه ثبت نام

امروز با لنفوم استرالیا تماس بگیرید!

لطفا توجه داشته باشید: کارکنان لنفوم استرالیا فقط می توانند به ایمیل های ارسال شده به زبان انگلیسی پاسخ دهند.

برای افرادی که در استرالیا زندگی می کنند، ما می توانیم خدمات ترجمه تلفنی ارائه دهیم. از پرستار یا بستگان انگلیسی زبان خود بخواهید که با ما تماس بگیرند تا این کار را انجام دهیم.