پایان درمان لنفوم کار بزرگی است! شما بر چالش هایی غلبه کرده اید که شاید هرگز فکر نمی کردید با آنها روبرو شوید و احتمالاً چیزهای زیادی در مورد خود و آنچه برای شما مهم است یاد گرفته اید.
با این حال، پایان درمان می تواند با چالش های خاص خود همراه باشد. ممکن است وقتی شروع به تشخیص اینکه بعد از سرطان چه کسی هستید، احساسات متفاوتی را تجربه کنید - یا نگران این باشید که چه مدت ممکن است در دوره بهبودی باشید و چگونه از زندگی لذت ببرید.
این صفحه در مورد آنچه که باید در زمان پایان درمان انتظار داشته باشید و نکاتی در مورد چگونگی مدیریت زندگی به شکل فعلی بحث خواهد کرد.
پس از پایان درمان چه انتظاری باید داشت؟
سازگاری با زندگی پس از درمان لنفوم می تواند برای بسیاری از افراد زمان دشواری باشد. در حالی که اتمام درمان می تواند یک تسکین باشد، بسیاری از مردم می گویند که در هفته ها، ماه ها و حتی سال ها پس از پایان درمان با چالش هایی روبرو بوده اند.
پس از ماهها قرار ملاقات در بیمارستان و تماس منظم با تیم پزشکی شما، ممکن است برای برخی بسیار ناراحت‌کننده باشد و فقط هر چند ماه یکبار ویزیت شود. اینکه هر چند وقت یکبار به انکولوژیست یا هماتولوژیست خود مراجعه کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل موارد زیر می‌شود.
- زیرگروه لنفوم شما و هرگونه جهش ژنتیکی که دارید.
- چگونه بدن شما به درمان پاسخ داد و آیا عوارض جانبی دارید که نیاز به نظارت مداوم دارد.
- چند وقت پیش درمان را تمام کردید.
- چه لنفوم تهاجمی یا بی‌حال داشته باشید یا داشته باشید.
- نتایج را اسکن و آزمایش کنید.
- نیازهای فردی شما
چه پشتیبانی در دسترس است؟
فقط به این دلیل که شما اغلب به انکولوژیست یا هماتولوژیست خود مراجعه نمی کنید، به این معنی نیست که شما تنها هستید. هنوز پشتیبانی زیادی برای شما وجود دارد، اگرچه ممکن است از طرف افراد مختلف باشد.
پزشک عمومی (GP)
اگر قبلاً یک پزشک معمولی محلی (GP) پیدا نکرده‌اید، اکنون زمان انجام آن است. شما به یک پزشک عمومی منظم و قابل اعتماد نیاز دارید تا از شما در طول درمان پشتیبانی کند، مراقبت شما را هماهنگ کند و پس از پایان درمان مراقبت های بعدی مهمی را ارائه دهد.
پزشکان عمومی می توانند با تجویز برخی داروها و ارجاع شما به متخصصان مختلف و متخصصان بهداشت کمک کنند. آنها همچنین می‌توانند یک برنامه مراقبتی تنظیم کنند تا شما راهنمایی برای زمان و نحوه دریافت حمایت مورد نیاز در سال آینده داشته باشید. برنامه های مراقبت را می توان سالانه به روز کرد. در مورد این برنامه ها و اینکه چگونه می توانند در شرایط فردی شما کمک کنند، با پزشک خود صحبت کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این برنامه های مراقبتی، روی عنوان زیر کلیک کنید.
سرطان یک بیماری مزمن محسوب می شود زیرا بیش از 3 ماه طول می کشد. برنامه مدیریت GP به شما امکان می دهد تا به 5 مشاوره بهداشتی در سال بدون هزینه یا هزینه بسیار کم دسترسی داشته باشید. اینها می توانند شامل فیزیوتراپیست، فیزیولوژیست ورزشی، کاردرمانگر و غیره باشند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه که توسط سلامت متحد پوشش داده می شود، لطفاً به لینک زیر مراجعه کنید.
حرفه‌های بهداشت متفقین - حرفه‌های بهداشت متفقین استرالیا (ahpa.com.au)
همه افراد مبتلا به سرطان باید یک برنامه بهداشت روانی داشته باشند. آنها همچنین در دسترس اعضای خانواده شما هستند و 10 ملاقات یا قرار ملاقات از راه دور با یک روانشناس در اختیار شما قرار می دهند. این طرح همچنین به شما و پزشک عمومی شما کمک می‌کند تا در مورد نیازهایتان در طول سال صحبت کنید و برنامه‌ای برای مقابله با استرس‌های اضافی مربوط به سازگاری با زندگی پس از لنفوم یا هر نگرانی دیگری که دارید، تنظیم کنید.
اطلاعات بیشتر در مورد مراقبت های بهداشت روانی در اینجا بیابید مراقبت از سلامت روان و مدیکر – مدیکر – خدمات استرالیا.
یک طرح مراقبت از بقا به هماهنگ کردن مراقبت های مورد نیاز پس از تشخیص سرطان کمک می کند. ممکن است یکی از این موارد را قبل از اتمام درمان انجام دهید، اما نه همیشه.
برنامه بقا راهی عالی برای بررسی نحوه مدیریت پس از پایان درمان است، از جمله مدیریت عوارض جانبی، اضطراب، تناسب اندام و رفاه کلی.
پرستاران مراقبت از لنفوم
پرستاران مراقبت از لنفوم ما در دسترس هستند دوشنبه تا جمعه 9 صبح تا 4:30 بعد از ظهر EST (زمان ایالت های شرقی) تا در مورد نگرانی های خود با شما صحبت کند و مشاوره ارائه دهد. می توانید با کلیک کردن بر روی "" با آنها تماس بگیریدتماس با ما”دکمه در پایین صفحه نمایش.
مربی زندگی
یک مربی زندگی کسی است که می تواند به شما کمک کند تا اهداف واقع بینانه را تعیین کنید و برای دستیابی به آنها برنامه ای قابل مدیریت داشته باشید. آنها روانشناس نیستند و نمی توانند حمایت روانی ارائه دهند، اما می توانند به انگیزه، سازماندهی و برنامه ریزی کمک کنند تا با زندگی پس از لنفوم یا درمان سازگار شوید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خدمات مربیگری زندگی به لینک زیر مراجعه کنید.
پشتیبانی همتا
داشتن یک نفر برای صحبت با شما که درمان های مشابهی را پشت سر گذاشته است می تواند کمک کننده باشد. ما یک گروه پشتیبانی آنلاین همتا در فیس بوک و همچنین گروه های پشتیبانی آنلاین یا حضوری در حال انجام داریم. برای دسترسی به این موارد، لطفا به لینک های زیر مراجعه کنید.
مراکز بقا یا سلامتی
بسیاری از بیمارستان ها یا پزشکان به مراکز بقا یا سلامتی متصل هستند. از هماتولوژیست خود بپرسید که چه مراکزی برای بقا یا سلامتی در منطقه شما موجود است. برخی ممکن است به یک ارجاع نیاز داشته باشند که پزشک عمومی شما بتواند به شما کمک کند.
این مراکز پشتیبانی اغلب درمان های رایگان، ورزش و کلاس های سبک زندگی (مانند آشپزی سالم یا تمرکز حواس) را ارائه می دهند. آنها همچنین ممکن است از حمایت عاطفی مانند حمایت همسالان، مشاوره یا خدمات مربیگری زندگی برخوردار باشند.
درمان و عوارض جانبی
بسیاری از عوارض جانبی درمان های لنفوم در طول درمان رخ می دهد. با این حال، در برخی موارد، عوارض جانبی ممکن است ماه ها یا حتی سال ها پس از پایان درمان ادامه داشته باشد. عوارض جانبی ناشی از درمان‌های فشرده مانند شیمی‌درمانی با دوز بالا که قبل از پیوند سلول‌های بنیادی استفاده می‌شود، احتمالاً بهبود بیشتری طول می‌کشد.
جلوه های دیررس
در برخی موارد، ممکن است از درمان که ماه ها یا حتی سال ها پس از پایان درمان شروع می شود، عوارض دیررس داشته باشید. در حالی که بسیاری از این موارد نادر هستند، مهم است که از خطر خود آگاه باشید تا بتوانید آزمایش‌های پیگیری و غربالگری مناسب را انجام دهید و هر بیماری جدید را برای بهترین گزینه‌های درمانی زودتر تشخیص دهید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی و عوارض دیررس درمان لنفوم روی لینک زیر کلیک کنید.
چه زمانی احساس بهتری خواهید داشت؟
بهبودی پس از درمان به زمان نیاز دارد. انتظار نداشته باشید فوراً به قدرت یا سلامت کامل برگردید. برای برخی از افراد ممکن است ماه ها طول بکشد تا از عوارض جانبی طولانی بهبود یابند. برای برخی، ممکن است هرگز مانند قبل از ابتلا به لنفوم به سطح قدرت و انرژی خود برنگردید.
یادگیری محدودیت های جدید و یافتن راه های جدید زندگی برای شما مهم خواهد بود. با این حال، فقط به این دلیل که زندگی ممکن است در حال حاضر متفاوت باشد، به این معنی نیست که نمی توانید منتظر کیفیت خوب زندگی باشید. بسیاری از مردم از این زمان برای ارزیابی مجدد آنچه برایشان معنادار است استفاده می‌کنند و شروع به رها کردن استرس‌های اضافی در زندگی می‌کنند که اغلب به‌طور غیرضروری به آنها دست می‌دهیم.
مواردی که می تواند بر بهبودی شما تأثیر بگذارد عبارتند از:
- نوع فرعی لنفومی که داشتید/ دارید و چگونه بر بدن شما تأثیر می گذارد
- درمانی که داشتی
- عوارض جانبی که در طول درمان داشتید
- سن، آمادگی عمومی و سطح فعالیت شما
- سایر شرایط پزشکی یا سلامتی
- چه احساسی در خود دارید هم از نظر ذهنی و هم از نظر عاطفی.
بازگشت به محل کار یا مدرسه
اگر قصد دارید به سر کار برگردید، تحصیل کنید، ممکن است همیشه طبق برنامه پیش نروید. مهم این است که واقع بین باشید و به خودتان زمان بدهید تا ریکاوری کنید. برای دریافت نکاتی در مورد بازگشت به محل کار یا تحصیل، روی کادرهای اسکرول زیر کلیک کنید.
مهاجرت کاری
اگر محل کار شما دارای یک بخش منابع انسانی (HR) است، زودتر با آنها تماس بگیرید تا در مورد نیازهای خود و پشتیبانی از شما صحبت کنید.
ایده خوبی است که قبل از بازگشت به محل کار با آنها صحبت کنید تا برنامه ریزی برای بازگشت به کار را شروع کنید. اگر بخش منابع انسانی ندارید، با مدیر خود در مورد اینکه چگونه می توانند به شما در بازگشت به محل کار به روشی امن و حمایت شده کمک کنند صحبت کنید.
نکاتی برای بازگشت به کار
ساعات کاهش یافته یا روزهای جایگزین.
گزینه های کار از خانه
فاصله گذاری اجتماعی در حالی که سیستم ایمنی شما بهبود می یابد.
دسترسی آسان به ماسک و ضدعفونی کننده دست
اجتناب از موادی که می توانند باعث عفونت شوند مانند فضولات حیوانی، گوشت خام، زباله های عفونی.
مکانی آرام برای استراحت اگر خیلی خسته شدید.
کاردرمانی برای بررسی فضای کاری و نیازهای شما.
مدرسه
در مورد زمان بازگشت به مدرسه با اصول و معلمان خود (یا فرزندتان) صحبت کنید. اگر یک پرستار و مشاور مدرسه دارید، با آنها در مورد تنظیم برنامه ای برای آسان تر کردن بازگشت به مدرسه صحبت کنید.
نکاتی برای بازگشت به مدرسه
تکالیف را کاهش داد.
گزینه هایی برای تکمیل کار مدرسه در خانه یا از طریق آموزش از راه دور
کلاس درس با فاصله اجتماعی
دسترسی آسان به ماسک و ضدعفونی کننده دست
مکانی آرام و امن برای استراحت اگر خیلی خسته شدید.
آموزش برای همکلاسی ها و مدرسه در مورد لنفوم (از پرستاران مراقبت از لنفوم دعوت کنید تا بیایند و صحبت کنند).
تمدید موعد مقرر برای ارزیابی
ترس از بازگشت (عود)
اگرچه لنفوم اغلب به خوبی به درمان پاسخ می دهد، به برخی از شما گفته می شود که احتمالاً لنفوم شما در زمانی عود می کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است بگوید که ممکن است عود کند، اما هیچ راهی برای تشخیص اینکه آیا یا چه زمانی عود خواهد کرد وجود ندارد. حتی اگر به شما گفته شود که درمان شده اید و احتمال بازگشت آن کم است، ممکن است متوجه شوید که نگران آن هستید.
طبیعی است که کمی نگران این موضوع باشید. شما چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته اید، و ممکن است احساس کنید که بدنتان قبلاً یک بار شما را شکست داده است، بنابراین ممکن است کمتر به توانایی بدن خود برای حفظ امنیت و سلامت خود اعتماد داشته باشید.
این می‌تواند باعث بیش‌آگاهی شود، جایی که شما متوجه هر تغییری در بدن خود می‌شوید و شروع می‌کنید به تمرکز بیش از حد روی اتفاقی که می‌افتد، از ترس اینکه مربوط به لنفوم باشد. برخی افراد متوجه می شوند که این بر توانایی آنها برای لذت بردن از زندگی و برنامه ریزی تأثیر می گذارد.
آگاهی در مقابل بیش آگاهی
آگاهی از خطر عود بیماری بسیار مهم است زیرا به شما کمک می کند علائم جدید را شناسایی کرده و به موقع توصیه های پزشکی را دریافت کنید. با این حال، بیش‌آگاهی منجر به نگرانی و ترس کنترل‌نشده می‌شود و بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی می‌گذارد.
یافتن تعادل بین آگاهی از خطر و لذت کامل از زندگی می تواند زمان بر باشد. اکثر مردم می گویند، هر چه مدت زمان بیشتری در دوره بهبودی باشند، زندگی با عدم اطمینان آسان تر می شود. هنگامی که به آن نیاز دارید، یا اگر می خواهید از طریق آنچه احساس می کنید یا آنچه در بدن شما می گذرد، با او صحبت کنید، کمک بگیرید و از آنها حمایت کنید.
دریافت پشتیبانی
شما می توانید با پزشک عمومی خود، پرستاران مراقبت از لنفوم ما، یک مشاور یا روانشناس صحبت کنید. همه آنها می توانند به شما کمک کنند تا با ترس های خود مقابله کنید و استراتژی هایی برای زندگی با واقعیت زندگی پس از درمان لنفوم ایجاد کنید، در حالی که هنوز از زندگی لذت می برید.
علائم جدید را به پزشک خود گزارش دهید
همانطور که یاد می گیرید چه چیزی اکنون برای شما طبیعی است (پس از درمان لنفوم)، مهم است که همه علائم جدید یا در حال انجام را به پزشک خود گزارش دهید. مهم است که پزشک عمومی شما و همچنین هماتولوژیست یا انکولوژیست شما از علائم جدید یا مداوم آگاه باشند. سپس می توانند آنها را ارزیابی کنند و به شما اطلاع دهند که آیا این مورد نیاز به پیگیری دارد یا خیر.
از پزشک خود بپرسید:
- مراقب چه چیزی باشم؟
- در طی چند هفته/ماه آینده چه انتظاری باید داشته باشم؟
- چه زمانی باید با شما تماس بگیرم؟
- چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم یا با آمبولانس تماس بگیرم؟
تأثیر احساسی
داشتن ترکیبی از احساسات و داشتن روزهای خوب و بد طبیعی است. برخی از افراد ابتلا به سرطان، درمان و بهبودی یا یادگیری زندگی لنفوم را به عنوان یک «ترن هوایی» توصیف می کنند.
ممکن است بخواهید به سرعت به روال معمول خود بازگردید، یا ممکن است پس از پایان درمان و پردازش آنچه که از سر گذرانده اید، به زمانی برای استراحت نیاز داشته باشید. در حالی که برخی از مردم ترجیح می دهند "به آن ادامه دهند"، برخی دیگر می گویند که می خواهند یاد بگیرند که از چیزها بیشتر قدردانی کنند و آنچه در زندگی آنها مهم است را اولویت بندی کنند.
رویکرد شما هر چه باشد، احساسات و افکار شما معتبر هستند و هیچ کس دیگری نمی تواند به شما بگوید که چه چیزی برای شما درست یا غلط است. با این حال، اگر احساسات یا افکارتان لذت بردن از زندگی را برایتان سخت می‌کند یا باعث ترس شما می‌شود، کمک بگیرید و حمایت کنید. بسیاری از خدمات پشتیبانی و مشاوره رایگان در دسترس شما هستند.
برای چند نکته در مورد زندگی با تأثیرات احساسی اضطراب و عدم اطمینان، ویدیوی بالا را تماشا کنید.
انتظارات دیگران
ممکن است افرادی را در زندگی خود داشته باشید که فکر می کنند اکنون درمان به پایان رسیده است که شما باید «فقط به زندگی ادامه دهید» و درک نکنید که هنوز محدودیت های جسمی و عاطفی دارید. یا برعکس، ممکن است افرادی را در زندگی خود داشته باشید که سعی می کنند شما را عقب نگه دارند، زیرا می ترسند چیزی برای شما اتفاق بیفتد، یا اینکه شما "بیش از انجام آن کار" دارید.
تا زمانی که کسی درمان سرطان را گذرانده باشد، هیچ راهی برای آنها وجود ندارد که واقعاً آنچه را که شما در حال گذرانده‌اید درک کند - و غیرمنطقی است که از او انتظار داشته باشیم. آنها ممکن است هرگز واقعاً بار مداوم عوارض جانبی یا نگرانی شما را درک نکنند.
حتی افرادی که سرطان داشته‌اند ممکن است واقعاً تجربه شما را درک نکنند، زیرا سرطان و درمان‌های آن بر افراد تأثیر متفاوتی می‌گذارد.
مهم نیست که چقدر تلاش می کنند، هیچ راهی برای آنها وجود ندارد که بدانند دقیقاً چه چیزی را پشت سر می گذارید، با چه چیزی دست و پنجه نرم می کنید یا چه توانایی هایی دارید.
به مردم اطلاع دهید
اغلب افراد فقط زمانی که احساس خوبی دارند سعی می کنند از پس دیگران برآیند. یا شاید وقتی از شما می پرسند که چه احساسی دارید، چیزهای سخت را نادیده می گیرید و فقط می گویید که خوب هستید، یا خوب.
اگر با مردم در مورد اینکه چگونه کار می کنید، چه احساسی دارید و با چه چیزی دست و پنجه نرم می کنید صادق نباشید، آنها هرگز نمی توانند درک کنند که ممکن است همچنان به حمایت نیاز داشته باشید – یا بدانند چگونه می توانند کمک کنند.
با نزدیک ترین افراد به خود صادق باشید. در صورت نیاز به حمایت و اینکه تجربه شما با لنفوم هنوز تمام نشده است، به آنها اطلاع دهید.
برخی از مواردی که ممکن است بخواهید بخواهید عبارتند از:
- پختن غذا که می توانید در فریزر نگه دارید.
- در کارهای خانه یا خرید کمک کنید.
- شخصی برای نشستن و گپ زدن، یا تماشای یک بازی/فیلم، یا لذت بردن از یک سرگرمی با هم.
- شانه ای برای گریستن.
- بردن یا رها کردن بچه ها در مدرسه یا قرارهای بازی.
- با هم قدم زدن
اگر لنفوم من عود کند چه اتفاقی می افتد؟
اولین چیزی که باید بدانید این است که حتی بسیاری از لنفوم های عود کننده را می توان با موفقیت درمان کرد.
عود برخی از لنفوم ها غیر معمول نیست. لنفوم عود کننده اغلب می تواند با موفقیت درمان شود و منجر به درمان یا بهبودی دیگر شود. نوع درمانی که به شما پیشنهاد می شود به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:
- چه نوع زیرمجموعه لنفوم دارید،
- چند خط درمان داشته اید،
- چگونه به درمان های دیگر پاسخ دادید،
- چه مدت در دوره بهبودی بودید،
- هر گونه اثر مداوم یا دیررس ممکن است از درمان قبلی داشته باشید،
- ترجیحات شخصی شما هنگامی که تمام اطلاعات مورد نیاز برای انتخاب آگاهانه را در اختیار دارید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لنفوم عود کننده، لطفاً به لینک زیر مراجعه کنید.
سوالات متداول (سؤالات متداول)
موها معمولاً ظرف چند هفته پس از پایان درمان با شیمی درمانی شروع به رشد می کنند. با این حال، هنگامی که دوباره رشد می کند ممکن است بسیار نازک باشد - کمی شبیه به نوزادان جدید. این اولین تکه مو ممکن است دوباره قبل از رشد مجدد بریزد.
وقتی موهای شما برمی گردد، ممکن است رنگ یا بافت متفاوتی نسبت به قبل داشته باشد. ممکن است موهای فرفری‌تر، خاکستری‌تر یا خاکستری‌تر باشد، ممکن است رنگ پشتی داشته باشد. بعد از حدود 2 سال، ممکن است بیشتر شبیه موهایی باشد که قبل از درمان داشتید.
مو به طور معمول هر سال حدود 15 سانتی متر رشد می کند. این تقریباً نصف طول یک خط کش متوسط است. بنابراین، 4 ماه پس از پایان درمان، ممکن است تا 4-5 سانتی متر مو روی سر خود داشته باشید.
اگر رادیوتراپی داشته باشید، ممکن است موهای روی پوست تحت درمان دوباره رشد نکنند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است سالها طول بکشد تا دوباره رشد کند و هنوز به حالت عادی قبل از درمان رشد نکند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ریزش مو روی لینک زیر کلیک کنید.
مدت زمانی که طول می کشد تا سیستم ایمنی بدن شما به حالت عادی بازگردد بستگی به نوع درمان شما و نوع فرعی لنفوم شما دارد.
نوتروفیل ها
نوتروفیل های شما معمولاً در عرض 2 تا 4 هفته پس از پایان شیمی درمانی به حالت عادی باز می گردند. با این حال، برخی از درمان‌ها مانند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال، رادیوتراپی یا پیوند سلول‌های بنیادی ممکن است منجر به بهبودی آهسته‌تر یا شروع دیررس نوتروپنی شود.
اگر نوتروفیل های شما بهبود نیافتند، هماتولوژیست یا انکولوژیست شما ممکن است فاکتورهای رشدی را برای تحریک مغز استخوان برای تولید بیشتر به شما پیشنهاد دهد. برای جلوگیری از عفونت باید اقدامات احتیاطی را ادامه دهید و در صورت ناخوشی به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت داشتن دمای 38 درجه یا بیشتر فوراً به اورژانس بروید. برای اطلاعات بیشتر در مورد مدیریت نوتروپنی اینجا کلیک کنید.
لنفوسیت ها
لنفوسیت‌های سلول B آنتی‌بادی می‌سازند، اما به سلول‌های T برای کمک به فعال کردن آنها برای ساخت آنتی‌بادی‌ها نیاز دارند. بنابراین، چه لنفوم سلول B یا T داشته باشید، ممکن است پس از درمان آنتی بادی کمتری داشته باشید.
آنتی بادی ها بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن ما هستند و به میکروب ها و سلول های بیمار متصل می شوند تا سلول های ایمنی بیشتری را جذب کنند و سلول های بیمار یا آسیب دیده را از بین ببرند. اکثر مردم با از بین رفتن لنفوسیت‌های بیمار (سلول‌های لنفوم) و جایگزینی لنفوسیت‌های جدید و سالم، آنتی‌بادی‌ها بازگشتی خواهند داشت. با این حال، تعداد کمی از شما مشکلات دائمی با آنتی بادی کم خواهید داشت. به این حالت هیپوگاماگلوبولینمی می گویند.
اگر هیپوگاماگلوبولینمی دارید، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. با این حال، اگر عفونت های زیادی داشته باشید، ممکن است به شما درمان با ایمونوگلوبولین درمانی داده شود که یا در ورید شما یا به صورت تزریق در شکم شما انجام می شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد هیپوگاماگلوبولینمی اینجا کلیک کنید.
خستگی یکی از علائم شایع لنفوم و عوارض جانبی درمان آن است. همچنین علائمی است که افراد پس از درمان با آن دست و پنجه نرم می کنند.
به یاد داشته باشید که بدن شما با لنفوم مبارزه کرده و پس از درمان بهبود یافته است. راحت باشید و به بدن خود فرصت دهید تا ریکاوری کند.
با این حال، خستگی مداوم می تواند کیفیت زندگی و توانایی شما برای بازگشت به کار، مدرسه یا فعالیت های روزانه را تحت تاثیر قرار دهد.
خستگی باید در ماه‌های پس از پایان درمان بهبود یابد. با این حال، برای برخی افراد، خستگی می تواند چندین سال طول بکشد و برخی از افراد ممکن است هرگز به سطح انرژی قبل از لنفوم خود برنگردند. اگر خستگی برای شما یک مشکل دائمی است، با پزشک عمومی خود در مورد حمایت هایی که برای شما در دسترس است صحبت کنید.
همچنین برای نکاتی در مورد مدیریت خستگی و داشتن خواب باکیفیت به لینک های زیر مراجعه کنید.
نوروپاتی محیطی در اثر آسیب به انتهای سلول های عصبی شما که خارج از مغز و نخاع هستند ایجاد می شود. شایع ترین مکان برای تجربه نوروپاتی محیطی در انگشتان دست و پا است، اما می تواند بازوها و پاهای شما را گسترش دهد. همچنین می تواند اندام تناسلی، روده و مثانه شما را تحت تاثیر قرار دهد.
به طور کلی سلول های عصبی نسبت به سایر سلول های بدن ما زمان بیشتری برای بازیابی نیاز دارند، بنابراین نوروپاتی محیطی ممکن است ماه ها طول بکشد تا بهبود یابد.
هرچه زودتر علائم را گزارش کنید و درمان (یا کاهش دوز شیمی درمانی در طول درمان) را دریافت کنید، احتمال بهبود نوروپاتی محیطی شما بیشتر است. با این حال، در برخی موارد نوروپاتی محیطی ممکن است دائمی باشد.
شما به استراتژی‌های مدیریتی نیاز دارید تا خطر آسیب‌دیدگی ناشی از نوروپاتی مانند سوختگی یا افتادن به دلیل تغییر حس را کاهش دهید. همچنین ممکن است برای بهبود درد و ناراحتی که احساس می کنید به مداخله پزشکی نیاز داشته باشید. برای اطلاعات بیشتر در مورد نوروپاتی محیطی و نحوه مدیریت آن، به لینک زیر مراجعه کنید.
نوروپاتی محیطی - لنفوم استرالیا
ممکن است پس از اتمام درمان نیازی به اسکن نداشته باشید. هماتولوژیست یا انکولوژیست شما راه های دیگری برای نظارت بر پیشرفت شما و بررسی علائم بازگشت لنفوم شما دارد.
قبل از سفارش اسکن های بیشتری مانند اسکن PET یا سی تی اسکن، آنها خطرات و مزایای آن را ارزیابی می کنند. هر بار که یکی از این آزمایش‌ها را انجام می‌دهید، در معرض دوز کمی از اشعه قرار می‌گیرید. با گذشت زمان، اسکن های مکرر می تواند خطر ابتلا به سرطان دیگری را افزایش دهد.
زمانی که CVAD شما حذف شود به موارد زیر بستگی دارد:
- نوع CVAD شما.
- درمان های حمایتی مداوم که ممکن است نیاز داشته باشید.
- هر چند وقت یکبار به آزمایش خون نیاز خواهید داشت و اینکه آیا می توان این آزمایشات را بدون CVAD انجام داد.
- طول لیست انتظار برای ورود به سینما و برداشتن آن (اگر پورت یک کات کاشته شده دارید).
- ترجیحات شخصی شما
اگر مایل به برداشتن CVAD خود هستید، با هماتولوژیست یا انکولوژیست معالج خود در مورد بهترین زمان صحبت کنید.
پورت‌های کاشته‌شده باید با جراحی برداشته شوند، بنابراین برداشتن آنها بسته به زمان انتظار برای تئاتر، اغلب طول می‌کشد. سایر CVAD ها برای برداشتن نیاز به دستور پزشک دارند، بنابراین پرستاران شما نمی توانند آن را بدون دستور پزشک خارج کنند.
در برخی موارد ممکن است بتوانید خط PICC خود را داشته باشید غیر کاشته شده CVAD در همان روز، پس از آخرین درمان شما برداشته شد.
شما باید به مدت 7 روز پس از آخرین شیمی درمانی به استفاده از محافظ مانع مانند کاندوم یا سدهای دندانی همراه با روان کننده ادامه دهید. بعد از 7 روز نیازی به استفاده از کاندوم یا دم های دندانی ندارید، اما ممکن است برای جلوگیری از بارداری همچنان نیاز به استفاده از سایر اشکال ضد بارداری داشته باشید.
بازگشت میل جنسی (میل جنسی) شما ممکن است زمان ببرد زیرا موارد زیادی وجود دارد که می تواند بر آن تأثیر بگذارد. خستگی، درد، حالت تهوع، اضطراب و احساس شما نسبت به تغییرات بدن، همگی می توانند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند. علاوه بر این، برخی از درمان‌های شما ممکن است باعث خشکی واژن یا مشکل در داشتن یا حفظ نعوظ قوی شوند. همچنین ممکن است برای رسیدن به اندام ها مشکل بیشتری داشته باشید. همه این موارد می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد.
اگر مشکلاتی مانند موارد ذکر شده در بالا دارید، با پزشک خود صحبت کنید. کمکی برای بهبود این موارد وجود دارد. ما را نیز ببینید صفحه وب جنسی، روابط جنسی و صمیمیت با کلیک کردن اینجا برای راهنمایی بیشتر
انجام درمان برای لنفوم می تواند باردار شدن یا باردار شدن فرد دیگری را دشوارتر کند. با این حال، برخی از افراد ممکن است هنوز به طور طبیعی باردار شوند. اگر بارداری طبیعی امکان پذیر نیست، گزینه های دیگری برای کمک به بارداری وجود دارد.
ایمن ترین زمان برای برنامه ریزی بارداری چه زمانی است؟
قبل از برنامه ریزی بارداری ملاحظات بیشتری خواهید داشت. برخی از عواملی که ممکن است بر زمانی که می توانید با خیال راحت برنامه ریزی بارداری را شروع کنید، تحت تاثیر قرار می دهند عبارتند از:
- نوع لنفومی که داشتید/ دارید.
- چه نوع درمان هایی داشته اید
- هر گونه درمان حمایتی یا نگهدارنده مستمری که نیاز دارید.
- عوارض جانبی درمان هایی که داشته اید.
- احتمال عود لنفوم شما و نیاز به درمان فعال تری.
- سلامت جسمی، عاطفی و روانی شما به طور کلی.
- روش باردار شدن
با هماتولوژیست یا انکولوژیست خود در مورد تمایلات خود برای بچه دار شدن صحبت کنید و از آنها راهنمایی بخواهید که چه زمانی برای شروع تلاش مناسب است. آنها می توانند به شما کمک کنند که چه زمانی بهترین زمان است و همچنین در صورت نیاز شما را به کلینیک باروری یا برای مشاوره باروری ارجاع دهند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد باروری پس از درمان روی لینک زیر کلیک کنید.
بسیاری از بیماران ما می گویند که با آموختن تجربه دیگران در مورد لنفوم، آسایش و اعتماد به نفس را برای رویارویی با آنچه در پیش بود پیدا کردند. اگر می خواهید داستان خود را به اشتراک بگذارید، یا داستان های دیگران را بخوانید اینجا کلیک کنید یا پست الکترونیک enquiries@lymphoma.org.au.
راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید برای بهبود زندگی افراد مبتلا به لنفوم مشارکت کنید. اینجا کلیک کنید برای آشنایی با روش هایی که می توانید با لنفوم استرالیا درگیر شوید.
خلاصه
- پایان درمان لنفوم کار بزرگی است، و ممکن است تا مدتی پس از آخرین درمان، احساسات متفاوتی را تجربه کنید.
- برای ارائه پشتیبانی مداوم و مراقبت های بعدی، به یک پزشک عمومی نیاز دارید.
- ممکن است پس از پایان درمان همچنان عوارض جانبی را تجربه کنید. برخی ممکن است عوارض جانبی مداوم داشته باشند و برخی ممکن است ماهها یا سالها پس از پایان درمان شروع شوند. برای نحوه مدیریت عوارض جانبی به پیوندهای بالا مراجعه کنید.
- از پزشک عمومی خود در مورد برنامه مدیریت پزشک عمومی، طرح سلامت روان و برنامه بقای خود بپرسید تا به برنامه ریزی نیازهای مرتبط با سلامتی خود در سال آینده کمک کند.
- بازگشت به محل کار یا مدرسه ممکن است نیاز به برنامه ریزی بیشتری داشته باشد. از نکات بالا برای کمک به انتقال مجدد استفاده کنید.
- ترس از عود بیماری شایع است، اما اگر بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد و شما را از برنامه ریزی برای آینده باز می دارد، با پزشک، روانشناس یا ما صحبت کنید. پرستاران مراقبت از لنفوم.
- یک مربی زندگی می تواند به شما در تعیین و رسیدن به اهداف واقع بینانه کمک کند.
- تمام علائم جدید یا ماندگار را به پزشک عمومی و هماتولوژیست یا انکولوژیست خود گزارش دهید.
- اجازه دهید اطرافیانتان بدانند که به شما نیاز دارید تا بتوانند از شما حمایت کنند.
