مرحله بندی لنفوم

مرحله بندی به این اشاره دارد که چه مقدار از بدن شما تحت تأثیر لنفوم شما قرار گرفته است - یا اینکه چقدر از جایی که ابتدا شروع شده است گسترش یافته است.

لنفوسیت ها می توانند به هر قسمت از بدن شما حرکت کنند. این بدان معنی است که سلول های لنفوم (لنفوسیت های سرطانی) نیز می توانند به هر قسمت از بدن شما حرکت کنند. برای یافتن این اطلاعات باید آزمایشات بیشتری انجام دهید. به این آزمایشات تست مرحله‌بندی گفته می‌شود و زمانی که به نتیجه رسیدید متوجه می‌شوید که آیا لنفوم مرحله یک (I)، مرحله دو (II)، مرحله سه (III) یا مرحله چهار (IV) دارید.

لنفوم مرحله‌بندی - سیستم مرحله‌بندی آن آربور یا لوگانو

مرحله لنفوم شما به موارد زیر بستگی دارد:

• چند ناحیه از بدن شما لنفوم دارد
• جایی که لنفوم در آن قرار دارد، از جمله اگر در بالا، پایین یا در هر دو طرف دیافراگم شما باشد (عضله بزرگ و گنبدی شکل زیر قفسه سینه شما که قفسه سینه شما را از شکم شما جدا می کند)
• این که آیا لنفوم به مغز استخوان شما یا سایر اندام ها مانند کبد، ریه ها، پوست یا استخوان شما گسترش یافته است.

مراحل I و II "مرحله اولیه یا محدود" نامیده می شوند (که شامل ناحیه محدودی از بدن شما می شود).

مراحل III و IV "مرحله پیشرفته" نامیده می شوند (گسترده تر). مهم است بدانید که برخلاف سایر سرطان ها، بسیاری از لنفوم های تهاجمی در مراحل پیشرفته قابل درمان هستند. با پزشک خود در مورد شانس بهبودی یا بهبودی طولانی مدت خود صحبت کنید.

اطلاعات مرحله بندی اضافی

پزشک شما همچنین ممکن است در مورد مرحله شما با استفاده از یک حرف مانند A، B، E، X یا S صحبت کند. این حروف اطلاعات بیشتری در مورد علائمی که شما دارید یا اینکه چگونه بدن شما تحت تاثیر لنفوم قرار گرفته است، می دهد. همه این اطلاعات به پزشک شما کمک می کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شما پیدا کند. 

تست های مرحله بندی

برای اینکه متوجه شوید در چه مرحله ای قرار دارید، ممکن است از شما خواسته شود که برخی از تست های مرحله بندی زیر را انجام دهید:

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)

این اسکن ها از داخل قفسه سینه، شکم یا لگن شما عکس می گیرند. آنها تصاویر دقیقی ارائه می کنند که اطلاعات بیشتری نسبت به اشعه ایکس استاندارد ارائه می دهد.

اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET). 

این یک اسکن است که از داخل کل بدن شما عکس می گیرد. به شما مقداری دارویی داده می شود که سلول های سرطانی – مانند سلول های لنفومایی آن را جذب می کنند. دارویی که به اسکن PET کمک می کند تا با برجسته کردن نواحی دارای سلول های لنفوم، مکان لنفوم و اندازه و شکل آن را شناسایی کند. این مناطق گاهی اوقات "گرم" نامیده می شوند.

سوراخ بینی کمری

پونکسیون کمری روشی است که برای بررسی وجود لنفوم در بدن انجام می شود سیستم عصبی مرکزی (CNS)که شامل مغز، نخاع و ناحیه اطراف چشم شما می شود. شما باید در طول عمل بسیار بی حرکت بمانید، بنابراین نوزادان و کودکان ممکن است یک بیهوشی عمومی برای خواباندن آنها برای مدتی پس از انجام عمل مصرف کنند. بیشتر بزرگسالان فقط به بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه نیاز دارند.

پزشک شما یک سوزن در پشت شما می گذارد و کمی مایع به نام "مایع مغزی نخاعی” (CSF) از اطراف نخاع شما CSF مایعی است که کمی مانند یک ضربه گیر به CNS شما عمل می کند. همچنین حامل پروتئین های مختلف و عفونت با سلول های ایمنی مانند لنفوسیت ها برای محافظت از مغز و نخاع است. CSF همچنین می تواند به تخلیه مایع اضافی در مغز یا اطراف نخاع کمک کند تا از تورم در آن نواحی جلوگیری شود.

سپس نمونه CSF به پاتولوژی فرستاده می شود و از نظر وجود علائم لنفوم بررسی می شود.

نمونه برداری از مغز استخوان

بیوپسی مغز استخوان برای بررسی وجود لنفوم در خون یا مغز استخوان شما انجام می شود. مغز استخوان شما اسفنجی است، قسمت میانی استخوان های شما که در آن سلول های خونی شما ساخته می شوند. دو نمونه وجود دارد که پزشک از این فضا می گیرد که عبارتند از:

 

• آسپیراسیون مغز استخوان (BMA): این آزمایش مقدار کمی از مایع موجود در فضای مغز استخوان را می گیرد.
• ترفین آسپیره مغز استخوان (BMAT): این آزمایش نمونه کوچکی از بافت مغز استخوان را می گیرد.

نمونه‌ها سپس به پاتولوژی فرستاده می‌شوند و در آنجا برای علائم لنفوم بررسی می‌شوند.

فرآیند بیوپسی مغز استخوان بسته به محل درمان شما ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً شامل یک بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه می‌شود.

در برخی از بیمارستان‌ها، ممکن است به شما آرام‌بخش سبک داده شود که به شما کمک می‌کند آرام شوید و می‌تواند مانع از یادآوری این روش شود. با این حال بسیاری از مردم به این نیاز ندارند و ممکن است در عوض یک "سوت سبز" برای مکیدن داشته باشند. این سوت سبز دارای یک داروی ضد درد (به نام پنتراکس یا متوکسی فلوران) است که در صورت نیاز در طول عمل از آن استفاده می کنید.

اطمینان حاصل کنید که از پزشک خود بپرسید که چه چیزی در دسترس است تا شما را در طول عمل راحت تر کند و با آنها در مورد آنچه فکر می کنید بهترین گزینه برای شما خواهد بود صحبت کنید.

اطلاعات بیشتر در مورد بیوپسی مغز استخوان را می توانید در صفحه وب ما در اینجا بیابید.