آزمایشات تشخیصی در آزمایشگاه پاتولوژی توسط پزشکان متخصص و دانشمندان انجام می شود. نمونه های بافت می تواند شامل آزمایش خون و بیوپسی بافتی باشد. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد نمونه‌های بافتی برای انجام این آزمایش‌ها به آزمایشگاه تخصصی در یک بیمارستان بزرگ‌تر فرستاده شوند.
انتظار برای نتایج برخی از این آزمایش‌ها گاهی اوقات ممکن است دلیل تاخیر در شروع درمان باشد. بسیار مهم است که پزشکان تمام اطلاعات مورد نیاز خود را برای اتخاذ بهترین تصمیمات درمانی برای بیمار داشته باشند.
چرا آزمایش های تشخیصی انجام می شود؟
تعدادی آزمایش وجود دارد که برای تأیید تشخیص لنفوم انجام می شود. پزشکان متخصصی هستند که آموزش های ویژه ای را در این زمینه گذرانده اند تا این آزمایش ها را از نمونه های خون، غدد لنفاوی و مغز استخوان برای شناسایی بیماری تفسیر کنند.
با درک بیشتر دانشمندان در مورد لنفوم، آزمایش‌های جدید و حساس‌تری برای اطلاع پزشکان در مورد تشخیص ایجاد می‌شوند. انجام این آزمایشات اهمیت بیشتری پیدا می کند تا قبل از تصمیم گیری در مورد درمان مناسب بیمار، نوع و رفتار لنفوم را درک کنند.
در آزمایشگاه پاتولوژی، نمونه‌های بافتی تحت تعدادی آزمایش برای طبقه‌بندی سلول‌های سرطانی قرار می‌گیرند. آنها همچنین با مشاهده زیر میکروسکوپ به شکل، اندازه و نحوه گروه بندی آنها در نمونه هایی از غدد لنفاوی و مغز استخوان نگاه می کنند. آنها آزمایش های اضافی مانند ایمونوفنوتایپ، تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک و/یا مطالعات مولکولی را برای یافتن اطلاعات بیشتر برای نشان دادن نحوه رفتار لنفوم انجام خواهند داد.
ایمونوفنوتایپینگ چیست؟
ایمونوفنوتایپینگ فرآیندی است که برای تمایز بین انواع مختلف سلول ها استفاده می شود. به عنوان مثال، تفاوت بین لنفوسیت های طبیعی و سلول های لنفوم. این کار را با شناسایی مواد شناسایی کوچک به نام انجام می دهد "نشانگرها" or "آنتی ژن" که بر روی سلول ها بیان می شوند.
ایمونوفنوتایپینگ اطلاعاتی در مورد انواع آن می دهد پادگن یافت شده در یا درون گلبول های سفید (WBC). این آزمایش می تواند به تشخیص و شناسایی انواع خاصی از لنفوم کمک کند. در برخی موارد، اطلاعات می‌تواند میزان تهاجمی بودن یک لنفوم یا پاسخ‌دهی آن به درمان را پیش‌بینی کند. آزمایش ممکن است برای مشاهده میزان مؤثر بودن درمان و بررسی هر گونه بیماری باقیمانده یا عود کننده انجام شود.
ایمونوفنوتایپینگ از دو روش قابل انجام است. اینها شامل تستی به نام ایمونوهیستوشیمی (IHC) یا فلوسیتومتری.
ایمونوهیستوشیمی (IHC)
ایمونوفنوتایپینگ از دو روش قابل انجام است. ایمونوهیستوشیمی (IHC)، این جایی است که لکه ها روی سلول هایی که روی یک لام هستند اعمال می شود. سپس آنها را زیر میکروسکوپ نگاه می کنند. لکه ها آنتی ژن ها یا نشانگرهای موجود روی سلول ها را شناسایی می کنند.
فلوسیتومتری جریان
روش دیگر این است فلوسیتومتری. در این آزمایش نمونه پردازش می شود و آنتی بادی هایی که با نشانگرهای فلورسنت برچسب گذاری شده اند اضافه می شود. اینها آنتی بادی ضمیمه کردن به خاص پادگن زمانی که آنها حضور دارند. نمونه از طریق ابزاری به نام a جریان می یابد فلوسیتومتری جایی که سلول های منفرد آنالیز می شوند.
فلوسیتومتری جریان تعداد و درصد سلول ها در نمونه خون و ویژگی های سلولی مانند اندازه، شکل و وجود نشانگرهای زیستی در سطح سلول را اندازه گیری می کند. فلوسیتومتری همچنین می تواند سطوح باقیمانده بیماری را پس از درمان تشخیص دهد. این به پزشک کمک می کند تا عود بیماری را شناسایی کرده و در صورت نیاز درمان را مجدداً شروع کند.
ایمونوهیستوشیمی (IHC)
- برش های نازک نمونه بیوپسی (یا لایه های نازک مایع) با مجموعه ای از آنتی بادی ها درمان می شوند که نشانگرهای مختلف موجود در انواع مختلف سلول های لنفوم یا لوسمی و لنفوسیت های طبیعی را تشخیص می دهند.
- آسیب شناس اسلایدها را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا تغییر رنگ قابل مشاهده را که هنگام چسبیدن آنتی بادی به نشانگر رخ می دهد، جستجو کند.
- آسیب شناس تعداد سلول هایی را که با رنگ برجسته شده اند (به این معنی که برای نشانگر مثبت هستند) با هر یک از آنتی بادی های مختلف شناسایی و شمارش می کند.
فلوسیتومتری جریان
- سلول های نمونه بیوپسی در یک محلول مایع قرار می گیرند و با مجموعه ای از آنتی بادی ها درمان می شوند که آنتی ژن های مختلف موجود در انواع مختلف سلول های لنفوم را تشخیص می دهند.
- مخلوط سلول و آنتی بادی به ابزاری به نام فلوسیتومتر تزریق می شود. این دستگاه از پرتوهای لیزر برای حس کردن رنگ‌های متفاوتی که سلول‌ها از آنتی‌بادی‌های مختلف متصل به خود ساطع می‌کنند، استفاده می‌کند. این اطلاعات توسط کامپیوتر اندازه گیری و تجزیه و تحلیل می شود و توسط آسیب شناس تفسیر می شود.
آنالیز سیتوژنتیک چیست؟
کروموزوم حاوی ژن هایی است که رشته های طولانی DNA را تشکیل می دهند. سلول های انسان سالم دارای 23 جفت کروموزوم هستند. کروموزوم ها به دو ناحیه به نام "بازو" تقسیم می شوند که به آنها p (بازوی کوتاه) و q (بازوی بلند) می گویند. برخی از لنفوم ها و انواع دیگر سرطان ها کروموزوم های بسیار یا بسیار کمی دارند یا کروموزوم هایی با ساختار غیر طبیعی دارند. رایج ترین کروموزوم شکسته و دوباره وصل شده اند (ترانزیت) به طوری که قطعات کروموزوم به اشتباه متصل می شوند که منجر به فعال شدن سیگنال های رشد تومور می شود.
In سیتوژنتیک تحلیلکروموزوم‌های سلول‌های سرطانی زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند تا بررسی شود که کروموزوم‌ها خیلی کم یا زیاد نیستند. معمولاً دو تا سه هفته طول می کشد تا نتایج آزمایش سیتوژنتیک به دست آید، زیرا تعداد کافی سلول های سرطانی باید در آزمایشگاه رشد کنند تا مواد ژنتیکی کافی برای آنالیز بدست آید.
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک همچنین می تواند به تشخیص بین کمک کند انواع متفاوت of لنفوم غیر هوچکین یا کمک به تصمیم گیری در مورد درمان.
انواع ناهنجاری های کروموزومی کدامند؟
یکی از انواع ناهنجاری های کروموزومی که در برخی از انواع لنفوم یافت می شود نامیده می شود جابجاییکه زمانی رخ می دهد که بخشی از کروموزوم از محل طبیعی خود جدا شده و به کروموزوم دیگر متصل شود.
نوع دیگری از ناهنجاری های کروموزومی a نامیده می شود حذف، که زمانی اتفاق می افتد که بخشی از کروموزوم از بین رفته باشد. این به عنوان مثال به عنوان del(17p) نوشته شده است، و خاطرنشان می کند که یک حذف در بازوی کوتاه کروموزوم 17 وجود دارد.
چرا ممکن است بیمار به آزمایشات ژنتیکی اضافی نیاز داشته باشد؟
پزشکان ممکن است آزمایش‌های ژنتیکی اضافی را برای تأیید نتایج آزمایش‌های سیتوژنتیک یا یافتن اطلاعات دقیق‌تر ما در مورد انواع آسیب به اطلاعات ژنتیکی سلول‌های لنفوم تجویز کنند.
انواع آزمایشات ژنتیکی اضافی
هیبریداسیون فلورسانس درجا (FISH)
- FISH از مواد شیمیایی فلورسنت برای اتصال خاص به بخش‌های خاصی از کروموزوم‌ها استفاده می‌کند تا حضور جابه‌جایی‌ها و سایر ناهنجاری‌های بزرگ را نشان دهد.
- FISH راهی برای تجسم و نقشه‌برداری از مواد ژنتیکی در سلول‌های یک فرد، از جمله ژن‌های خاص یا بخش‌هایی از ژن‌ها در اختیار محققان قرار می‌دهد. این ممکن است برای درک انواع ناهنجاری های کروموزومی و سایر جهش های ژنتیکی استفاده شود.
- FISH را می توان بر روی نمونه های خون، غدد لنفاوی یا مغز استخوان انجام داد و نتایج آزمایش معمولاً در عرض چند روز در دسترس است (سریعتر از آزمایش سیتوژنتیک).
واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)
- PCR آزمایشی است که برای اندازه گیری ژن های خاصی (یعنی DNA) که زیر میکروسکوپ قابل مشاهده نیستند استفاده می شود.
- آزمایش PCR را می توان بر روی تعداد بسیار کمی از سلول ها انجام داد و معمولاً حدود یک هفته طول می کشد تا این نتایج بدست آید.
تعیین توالی DNA
- برخی از ناهنجاری ها در رشد تومور به دلیل تغییر در توالی یک ژن خاص یا مجموعه ای از ژن ها رخ می دهد
- این یافته‌ها می‌توانند به تعریف نوع تومور، تعیین پیش‌آگهی یا تأثیر بر انتخاب درمان کمک کنند.
- یک ژن منفرد ممکن است توالی یابی شود یا یک پانل از ژن های مهم شناخته شده را می توان در یک زمان توالی یابی کرد.
چگونه یک بیمار به نتایج خود می رسد؟
اینها آزمایشات بسیار تخصصی هستند که فقط در آزمایشگاه های خاصی انجام می شوند. هماتولوژیست نتایج را دریافت می کند و آن را با سایر نتایج آزمایش تفسیر می کند. بازگشت این آزمایشات ممکن است کمی طول بکشد و برخی از آزمایشات ممکن است چند روز و برخی دیگر هفته ها طول بکشد.
دریافت برخی از این اطلاعات قبل از شروع درمان برای اطمینان از انجام درمان مناسب برای هر بیمار مهم است. این مهم است که بیماران بدانند که تفسیر تست های تشخیصی باید بین پزشک و بیمار انجام شود.
گزارش به چه معناست؟
برخی از بیماران دوست دارند گزارش های مکتوب خود را مرور کنند. هنگام انجام این کار، برای بیمار مهم است که یافته ها را با پزشک خود به دقت بررسی کند. این به این دلیل است که اغلب پزشک نتایج بسیاری از آزمایش‌های مختلف را برای تشخیص آگاهانه تفسیر می‌کند.
این نمونه ای از برخی از نشانگرهای CD برای انواع مختلف لنفوم غیرهوچکین است که پزشکان برای دیدن تشخیص لنفوم به آن نگاه می کنند، جدول زیر را ببینید:
نکته: یکی از مارکرهای مفید برای تشخیص لنفوم هوچکین CD30 است
