برخی از درمان‌های لنفوم می‌تواند باعث تغییراتی در ناخن‌های انگشت و/یا پا شود. آنها معمولا موقتی هستند و ناخن های شما باید در عرض چند ماه پس از اتمام درمان به حالت عادی بازگردند.
برخی از ضد درمان هایی که می توانند باعث تغییرات شوند عبارتند از:
- شیمی درمانی
- آنتیبادیهای مونوکلونال
- ایمونوتراپی ها
- درمان هدفمند
- پرتو درمانی (اگر پرتودرمانی نزدیک به ناخن شما باشد).
کم خونی
برخی از درمان های لنفوم نیز می تواند باعث کم خونی شود که یکی دیگر از دلایل تغییر ناخن است. در حین درمان، آزمایش خون منظمی خواهید داشت، اگر کم خون هستید، در این آزمایشات خون مشخص می شود و متخصص خون یا انکولوژیست به شما اطلاع می دهد که آیا کم خونی شما نیاز به درمان دارد یا خیر.
ناخن ها چه کار می کنند؟
ناخن ها از نوک انگشتان دست و پا در برابر اصطکاک و دیگر ضربه ها محافظت می کنند. آنها همچنین به برخی از عملکردها مانند خراشیدن یا برداشتن اقلام کوچک کمک می کنند.
ما به تغذیه خوب و جریان خون در پوست و رگ های انگشتان دست و پا نیاز داریم تا ناخن هایمان به خوبی رشد کنند. آنها به بستر ناخن که پوست زیر ناخن است وصل می شوند و می توانند بسیار حساس باشند. خود ناخن زنده نیست، به همین دلیل است که می توانیم ناخن های خود را بدون درد کوتاه کنیم. با این حال، آنها برای رشد مناسب به پوست و بافت سالم اطراف خود نیاز دارند.
چه نوع تغییراتی ممکن است رخ دهد؟
اکثر تغییرات روی ناخن های شما موقتی و خفیف خواهد بود. با این حال، برخی تغییرات ممکن است جدی‌تر باشند و نیاز به مراقبت‌های پزشکی داشته باشند، زیرا می‌توانند خطر عفونت و خونریزی از بستر ناخن یا نوک انگشتان دست یا پا را افزایش دهند. ممکن است فقط در 1 یا 2 ناخن خود تغییراتی را مشاهده کنید یا ممکن است تمام ناخن های شما تحت تأثیر قرار گیرند.
برخی از تغییرات جزئی تر در زیر فهرست شده است.
- تیره شدن ناخن یا بستر ناخن.
- برجستگی یا فرورفتگی در ناخن های شما.
- خطوط یا خطوط سفید یا رنگی دیگر روی ناخن های شما.
- ناخن های شکننده یا ناخن هایی که راحت تر از حد معمول می شکنند.
- رشد کندتر.
تغییرات جدی تر
تغییرات جدی تر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- التهاب (تورم) پوست اطراف و زیر انگشت و/یا ناخن پا (پارونیشی)
- شقاق، که ترک در نوک انگشتان دست یا پا، یا زیر ناخن شما است.
- قرمزی، درد، حساسیت در اطراف و زیر ناخن های شما.
- لکه های خون یا کبودی زیر ناخن های شما.
- بلند شدن ناخن ها از روی پوست زیرین.
- ناخن های شما ممکن است بیفتند.
کدام شیمی درمانی باعث تغییر ناخن می شود؟
برخی از رایج‌ترین پروتکل‌های درمانی با داروهایی که می‌توانند باعث تغییر ناخن شوند در زیر فهرست شده‌اند.
|
ABVD BEACOPP پرتو CHOP انتخاب کنید CHP CVP |
CODOX CODOX-M DRC EPOCH دادن Hyper-CVAD ICE |
IGEV IVAC ماتریکس MPV POMP PVAG لبخند |
برخی از پروتکل‌های بالا ممکن است دارای حروف اضافی باشند که نشان می‌دهد همچنین این پروتکل، یک داروی اضافی به نام آنتی‌بادی مونوکلونال خواهید داشت. نمونه هایی از این موارد R-CHOP، O-CVP، BV-CHP هستند.
آیا تغییر ناخن دائمی است؟
اکثر تغییرات هستند دائمی نیستو هنگامی که درمان را تمام کردید و ناخن های جدیدتان رشد کردند، باید ظرف چند ماه به حالت عادی بازگردند. ناحیه تغییر رنگ یا ناهنجاری تا زمانی که رشد کند و بریده شود باقی می ماند.
در موارد نادر، اگر ناخن خود را به طور کلی از دست داده باشید، ممکن است هرگز دوباره رشد نکند. تخت ناخنی که معمولاً توسط ناخن شما محافظت می شود ممکن است به لمس بسیار حساس باشد و پوشیدن کفش یا جوراب را دردناک کند. همچنین ممکن است متوجه شوید که نمی توانید از دستان خود به روشی که به آن عادت کرده اید استفاده کنید. با گذشت زمان، بستر ناخن سفت‌تر می‌شود و به آن حساس‌تر نمی‌شود، اما ممکن است ماه‌ها طول بکشد.
چگونه تغییرات ناخن را مدیریت کنیم؟
تمام تغییرات ناخن را به هماتولوژیست یا انکولوژیست خود گزارش دهید. آنها باید ناخن های شما را ارزیابی کنند تا مشخص شود که آیا تغییرات مربوط به درمان، عفونت یا علت دیگری است یا خیر.
در برخی موارد، پزشک ممکن است شما را برای ارزیابی و درمان به یک متخصص پا (پزشک پا، از جمله ناخن های پا) یا متخصص پوست (پزشک پوست، مو و ناخن) ارجاع دهد.
پزشک محلی شما (GP) همچنین می تواند شما را به یک متخصص پوست یا متخصص پا به عنوان بخشی از برنامه مدیریت GP ارجاع دهد. با کلیک بر روی دکمه زیر درباره برنامه های مدیریت GP بیشتر بدانید.
چه کاری می توانید در خانه انجام دهید؟
اگر تغییرات روی ناخن‌ها به دلیل ظاهرشان آزارتان می‌دهد، یا به این دلیل که می‌شکنند و روی لباس‌هایتان گیر می‌کنند یا شما را خراش می‌دهند، می‌توانید چندین کار را امتحان کنید.
- تقویت کننده های ناخن را می توان مانند لاک ناخن استفاده کرد تا به ناخن های شما استحکام بیشتری بدهد.
- لاک رنگی می تواند هر گونه تغییر رنگ یا خطوط سفید را بپوشاند.
- ناخن ها را مرتباً کوتاه کنید تا کوتاه شوند.
- دست ها و ناخن های خود را حداقل 2 بار در روز مرطوب کنید. از مرطوب کننده مخصوص دست و ناخن استفاده کنید.
- اگر دست‌هایتان خیلی خشک است و ناخن‌ها شکننده هستند، آن را مرطوب کنید و بپوشید دستکش نخی برای حفظ رطوبت در طول شب - این همچنین می تواند از خاراندن خود در هنگام خواب جلوگیری کند.
- هنگام شستن ظروف، کار در باغ یا کار با مواد شیمیایی از دستکش استفاده کنید.
- برای جلوگیری از عفونت، ناخن ها را همیشه تمیز نگه دارید.
- نکن در حین درمان لنفوم، مانیکور یا پدیکور انجام دهید، اینها می توانند خطر عفونت و خونریزی را افزایش دهند.
مرطوب‌کننده‌ها، لاک‌ها و تقویت‌کننده‌های ناخن، و دستکش‌های نخی را معمولاً می‌توانید به صورت آنلاین یا در سوپرمارکت یا داروخانه محلی خریداری کنید.
سوالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید
- آیا تغییرات ناخن من مربوط به درمان من است؟
- مشکل کوتاه مدت است یا بلندمدت؟
- چه زمانی ناخن های من به حالت عادی باز می گردند؟
- آیا استفاده از تقویت کننده یا لاک ناخن روی ناخن برای من بی خطر است؟
- آیا هیچ فعالیتی وجود دارد که نباید در زمانی که ناخن هایم در حال بهبود هستند انجام دهم؟
- چه علائم و نشانه هایی را باید به شما گزارش کنم؟
- تغییرات ناخن من چقدر جدی است؟
- چه کاری می توانم انجام دهم تا از درد یا حساسیت در اطراف ناخن / بستر ناخن جلوگیری کنم؟
- آیا توصیه می کنید برای مدیریت این تغییرات به یک متخصص پا یا متخصص پوست مراجعه کنم؟
خلاصه
- تغییر ناخن ها می تواند به عنوان یک عارضه جانبی بسیاری از درمان های مختلف لنفوم رخ دهد.
- اکثر تغییرات ناخن موقتی هستند، اما برخی از آنها می توانند دائمی باشند.
- تغییر ناخن ها ممکن است فقط جنبه زیبایی داشته باشد و ظاهر ناخن های شما را تغییر دهد، اما برخی ممکن است نیاز به مداخله پزشکی برای جلوگیری از عفونت، خونریزی یا سایر عوارض داشته باشند.
- متخصصین پا پزشکانی هستند که در زمینه پاها از جمله ناخن های پا تخصص دارند و در صورت آسیب دیدن ناخن های پا ممکن است بتوانند به شما کمک کنند.
- متخصصین پوست پزشکانی هستند که در زمینه پوست مو و ناخن تخصص دارند. در صورتی که ناخن های انگشتان دست یا پا مشکل دارید، ممکن است بتوانند به شما کمک کنند.
