A طحال آیا جراحی برای برداشتن طحال انجام می شود و برخی از بیماران مبتلا به لنفوم ممکن است نیاز به برداشتن طحال داشته باشند؟ ما می توانیم بدون طحال زندگی کنیم، اما بدون طحال، بدن کمتر قادر به مبارزه با عفونت ها است. بدون طحال، اقدامات احتیاطی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت لازم است.
طحال چیست؟
طحال عضوی مشتی شکل و مستطیلی است که بنفش رنگ است و وزن آن در افراد سالم حدود 170 گرم است. در پشت دنده ها، زیر دیافراگم و بالا و پشت معده در سمت چپ بدن قرار دارد.
طحال نقش های حمایتی متعددی را در بدن ایفا می کند که عبارتند از:
- به عنوان یک فیلتر برای خون به عنوان بخشی از سیستم ایمنی عمل می کند
- گلبول های قرمز قدیمی در طحال بازیافت می شوند
- آنتی بادی می سازد
- پلاکت ها و گلبول های سفید خون در طحال ذخیره می شوند
- ذخیره خون اضافی در مواقعی که نیازی به آن نیست
- طحال همچنین به مبارزه با انواع خاصی از باکتری ها که باعث ذات الریه و مننژیت می شوند کمک می کند
علائم بزرگ شدن طحال
علائم معمولاً به تدریج ظاهر می شوند و گاهی اوقات می توانند مبهم باشند تا زمانی که شدیدتر شوند. علائم عبارتند از:
- درد یا احساس پری در سمت چپ شکم
- احساس سیری بلافاصله بعد از غذا خوردن
- خستگی
- تنگی نفس
- عفونت های مکرر
- خونریزی یا کبودی راحت تر از حد طبیعی
- کم خونی
- زردی
لنفوم و طحال
لنفوم می تواند طحال شما را از طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد و شامل موارد زیر است:
- سلول های لنفوم می توانند در داخل طحال ایجاد شوند که باعث تورم یا بزرگ شدن آن می شود. گاهی اوقات بزرگ شدن طحال ممکن است تنها علامتی باشد که فرد مبتلا به لنفوم است. طحال بزرگ شده نیز اسپلنومگالی نامیده می شود. اسپلنومگالی می تواند در انواع مختلفی از لنفوم رخ دهد از جمله:
- لنفوم هوچکین
- لوسمی لنفوسیتی مزمن
- انتشار لنفوم سلول B بزرگ
- لنفوم سلول گوشته
- لوسمی سلول مویی
- لنفوم ناحیه حاشیه ای طحال
- ماکروگلوبولینمی والدنسترومز
- لنفوم به نوبه خود می تواند طحال را سخت تر از حد طبیعی کار کند و طحال می تواند باعث خودایمنی شود. کم خونی همولیتیک or ترومبوسیتوپنی ایمنی. سپس طحال باید سخت کار کند تا گلبول های قرمز یا پلاکت های پوشش داده شده با آنتی بادی را از بین ببرد. اگر لنفوم در مغز استخوان باشد، طحال ممکن است به ساخت سلول های خونی جدید کمک کند. هنگامی که طحال سخت تر کار می کند، می تواند متورم شود.
- هنگامی که طحال متورم می شود، تعداد گلبول های قرمز خون و پلاکت های بیشتری از حد معمول در داخل آن قرار می گیرد. همچنین گلبول های قرمز و پلاکت ها را سریعتر از آنچه باید از جریان خون خارج می کند. این باعث کاهش تعداد این سلول ها در جریان خون می شود و می تواند باعث کم خونی (تعداد کم گلبول های قرمز خون) یا ترومبوسیتوپنی (تعداد کم پلاکت ها) شود. این علائم اگر قبلاً آنها را داشته باشید بدتر می شوند.
اسپلنکتومی چیست؟
اسپلنکتومی یک روش جراحی است که طحال را خارج می کند. برداشتن بخشی از طحال را اسپلنکتومی جزئی می نامند. برداشتن کل طحال را طحال برداری کامل می گویند.
این عمل می تواند به صورت لاپاراسکوپی (جراحی سوراخ کلید) یا جراحی باز انجام شود. هر دو عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
جراحی لاپاروسکوپی
جراحی لاپاراسکوپی نسبت به جراحی باز بسیار کمتر تهاجمی است. جراح 3 یا 4 برش در شکم ایجاد می کند و در 1 برش لاپاراسکوپ وارد می شود. از برش های دیگر برای قرار دادن ابزار و برداشتن طحال استفاده می شود. در حین عمل، شکم پر از گاز دی اکسید کربن پمپ می شود تا عمل راحت تر شود و برش ها بعد از جراحی بخیه می شوند. بیماران ممکن است در همان روز یا روز بعد از عمل به خانه بروند.
جراحی باز
برش معمولاً در زیر قفسه سینه در سمت چپ یا مستقیماً وسط شکم ایجاد می شود. سپس طحال برداشته شده و محل برش بخیه شده و با یک پانسمان پوشانده می شود. بیماران معمولاً چند روز در بیمارستان می مانند و چند هفته بعد بخیه ها یا گیره ها را می کشند.
دلایل نیاز برخی افراد به طحال برداری چیست؟
دلایل مختلفی وجود دارد که افراد ممکن است نیاز به انجام اسپلنکتومی داشته باشند، که می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سرطان های اولیه طحال و سرطان هایی که به طحال سرایت کرده اند
- بیماران لنفومی که برای بررسی نوع لنفوم به طحال نیاز دارند
- کم خونی یا ترومبوسیتوپنی که در آن هیچ پاسخی به درمان وجود ندارد
- پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک (ITP)
- عفونت های ویروسی، باکتریایی یا انگلی
- تروما، مانند آسیب ناشی از تصادف رانندگی
- طحال با آبسه
- بیماری سلولی سقط
- تالاسمی
زندگی بدون طحال
سیستم ایمنی پس از اسپلنکتومی به خوبی کار نخواهد کرد. سایر اندام ها مانند کبد، مغز استخوان و غدد لنفاوی برخی از عملکردهای طحال را بر عهده خواهند گرفت. هر کسی که طحال نداشته باشد بیشتر در معرض خطر عفونت است.
برخی اقدامات برای کاهش احتمال عفونت عبارتند از:
- در صورت وجود علائم و نشانه های عفونت زودتر با تیم مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید
- اگر توسط حیوان گاز گرفته یا خراشیدید، بلافاصله با تیم مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید
- قبل از جراحی مطمئن شوید که تمام واکسن ها به روز هستند. واکسن آنفولانزا هر سال و واکسن پنوموکوک هر 5 سال یکبار مورد نیاز است. در صورت سفر به خارج از کشور ممکن است واکسیناسیون اضافی مورد نیاز باشد.
- آنتی بیوتیک ها را پس از برداشتن طحال طبق دستور مصرف کنید. برخی از بیماران آن را به مدت 2 سال یا برخی دیگر ممکن است برای تمام عمر داشته باشند
- هنگام سفر به خارج از کشور بیشتر مراقب باشید. هنگام مسافرت آنتی بیوتیک های اورژانسی همراه داشته باشید. از سفر به کشورهای مستعد مالاریا خودداری کنید.
- هنگام باغبانی و کار در بیرون از منزل برای جلوگیری از آسیب، دستکش و کفش بپوشید
- مطمئن شوید که پزشک عمومی و دندانپزشک می دانند که آیا طحال ندارید
- یک دستبند هشدار پزشکی بپوشید
