سیستم لنفاوی ما شبکه مهمی از عروق، غدد لنفاوی و اندام‌ها است که همه با هم کار می‌کنند تا ما را سالم نگه دارند. این بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن ما است و سیستم ایمنی یا لنفاوی ما بدون دیگری نمی تواند کار کند.
در این صفحه مروری خواهیم داشت که سیستم لنفاوی و ایمنی بدن ما چیست و چه کاری برای حفظ سلامت ما انجام می دهد.
چه چیزی سیستم لنفاوی و ایمنی را تشکیل می دهد؟
سیستم لنفاوی ما از موارد زیر تشکیل شده است:
- گره های لنفاوی
- عروق لنفاوی
- لنفوسیت ها (نوعی گلبول سفید)
- اندام ها از جمله ما:
- مغز استخوان
- غده تیموس
- لوزه ها و آدنوئیدها
- ضمیمه
- طحال.
سیستم ایمنی بدن ما از موارد زیر تشکیل شده است:
- سیستم لنفاوی
- موانع فیزیکی مانند پوست، غشاهای مخاطی و اسیدهای معده.
- آنتی بادی ها (که توسط لنفوسیت های سلول B ساخته می شوند)
- تمام گلبول های سفید شامل:
- نوتروفیل ها
- ائوزینوفیل ها
- بازوفیل ها
- سلول های مغز
- ماکروفاژها
- سلولهای دندریتیک
- لنفوسيت ها
سیستم لنفاوی و سیستم ایمنی ما چگونه با هم کار می کنند؟
سیستم ایمنی بدن ما از تمام سلول ها و بخش هایی از بدن ما تشکیل شده است که به طور فعال از ما در برابر میکروب ها یا آسیب هایی که منجر به عفونت و بیماری می شود محافظت می کنند. گلبول های سفید خون ما فعالانه با میکروب ها مبارزه می کنند و سلول های آسیب دیده را شناسایی، ترمیم یا از بین می برند. پوست، غشاهای مخاطی و اسیدهای موجود در معده ما سدی را ایجاد می‌کنند که از ورود میکروب‌ها به داخل بدن یا انتشار آنها در بدن ما جلوگیری می‌کند.
با این حال، سیستم لنفاوی ما شبکه حمل و نقل (رگ‌های لنفاوی و مایع لنفاوی) برای سیستم ایمنی ما است و به حرکت تمام سلولهای ایمنی در بدن کمک می‌کند و همچنین هرگونه مواد زائد را از عملکردهای ایمنی حذف می‌کند. همچنین مکان هایی را در بدن ما (غدد لنفاوی و اندام ها) برای سیستم ایمنی برای انجام کار خود فراهم می کند.
بیشتر در مورد سیستم ایمنی بدن ما
سیستم ایمنی بدن ما دو عملکرد اصلی دارد - ایمنی ذاتی و ایمنی تطبیقی. این دو عملکرد به خوبی کار می کنند تا از ما در برابر میکروب ها و آسیب هایی که باعث عفونت و بیماری می شوند محافظت فوری و طولانی مدت داشته باشیم.
مصونیت ذاتی
مصونیت ذاتی مصونیتی است که ما با آن متولد شده ایم. این شامل موانع فیزیکی و همچنین برخی از گلبول های سفید ما است که بلافاصله سلول هایی را که آسیب دیده اند یا متعلق به ما نیستند (میکروب ها) تشخیص می دهند و شروع به مبارزه با آنها می کنند.
موانع فیزیکی
پوست - پوست ما بزرگترین عضو بدن ماست. با ایجاد یک مانع فیزیکی که از ورود بیشتر میکروب ها به بدن ما جلوگیری می کند، از ما محافظت می کند. زمانی که خودمان را می بریم یا پوست خود را شکسته یا از دست می دهیم، به دلیل اینکه میکروب ها می توانند به بدن ما نفوذ کنند، در معرض خطر عفونت قرار می گیریم.
غشاهای مخاطی - گاهی اوقات ممکن است میکروب ها را تنفس کنیم. در این موارد ما غشاهای مخاطی داریم که بینی و راه های هوایی ما را پوشانده است که میکروب ها را به دام می اندازد و به سلول های ایمنی ما اجازه می دهد آنها را بگیرند و به آنها حمله کنند. ما غشاهای مخاطی مشابهی داریم که سایر قسمت‌های بدن ما را که به همان روش کار می‌کنند، پوشانده است.
اسیدهای معده – اگر غذایی بخوریم که دارای میکروب است، اسیدهای معده ما برای از بین بردن میکروب ها طراحی شده اند. این به جلوگیری از بیماری یا مسمومیت غذایی ما کمک می کند.
سلول های سفید - بیشتر سلول های سفید ما به استثنای لنفوسیت ها بخشی از ایمنی ذاتی ما هستند. کار این است که به سرعت هر سلول یا ارگانیسمی را که به نظر می رسد متعلق به آن نیست، شناسایی کرده و شروع به حمله کنیم. آنها خیلی خاص نیستند، اما به سرعت کار می کنند. هنگامی که آنها با میکروب مبارزه کردند، سیگنال هایی را به سلول های ایمنی سازگار ما می فرستند تا بدانند بیایند و به مبارزه بپیوندند یا یادداشت برداری کنند و بنویسند. سلول های حافظه (به مصونیت تطبیقی مراجعه کنید) در صورت بازگشت عفونت، آمادگی بیشتری برای مبارزه با آن داشته باشید.
شایع ترین سلول سفید ایمنی ذاتی شما که در مورد آن خواهید شنید، سلول های سفید هستند نوتروفیل ها. اینها عامل ایمنی ذاتی شما هستند، اما در صورت ابتلا به لنفوم یا CLL ممکن است تعدادشان کم شود. درمان این موارد همچنین می‌تواند تعداد نوتروفیل‌های شما را کاهش دهد و خطر عفونت را افزایش دهد. هنگامی که نوتروفیل شما کم باشد، نامیده می شود نوتروپنی.
مصونیت تطبیقی (اکتسابی).
مصونیت تطبیقی ما مصونیت اکتسابی نیز نامیده می شود زیرا ما با آن متولد نشده ایم. در عوض ما آن را در طول زندگی به دست می آوریم (یا توسعه می دهیم) و در معرض انواع مختلف میکروب ها قرار می گیریم. اغلب به آن "حافظه ایمونولوژیک" می گویند زیرا ایمنی تطبیقی ما عفونت هایی را که در گذشته داشته ایم به یاد می آورد و برخی از سلول های بسیار تخصصی به نام سلول های B حافظه یا سلول های T حافظه را در غدد لنفاوی و اندام های لنفاوی ما نگه می دارد.
اگر دوباره همان میکروب ها را دریافت کنیم، سلول های حافظه ما با یک حمله بسیار خاص و دقیق وارد عمل می شوند تا با میکروب قبل از اینکه فرصتی برای بیمار کردن ما پیدا کند، مبارزه کنند. اما هر یک از سلول های حافظه ما فقط یک میکروب را تشخیص می دهد، به این معنی که آنها به اندازه سلول های ایمنی ذاتی ما با هم مبارزه نمی کنند، اما در مبارزه با میکروب هایی که به یاد می آورند بسیار موثرتر هستند.
سلول های اصلی ایمنی تطبیقی ما همان سلول هایی هستند که در صورت ابتلا به لنفوم یا CLL سرطانی می شوند. لنفوسیت ها.
آنتی بادی ها (ایمونوگلوبولین ها)
بالغ‌ترین نوع سلولهای B، سلولهای B پلاسما نامیده می‌شوند و آنتی‌بادی‌هایی برای مبارزه با عفونت‌ها می‌سازند. آنتی بادی ها ایمونوگلوبولین نیز نامیده می شوند. از آنجایی که لنفوم و CLL می توانند بر سلول های B شما تأثیر بگذارند، برخی از افراد ممکن است سطوح پایین تری از آنتی بادی ها داشته باشند و بیشتر مستعد ابتلا به بیماری باشند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است یک تزریق آنتی بادی به نام تزریق شود IntraVانوس IمونوGلوبولین ها - IVIG، که از یک اهدا کننده می آیند.
واکسیناسیون با فعال کردن ایمنی تطبیقی ما کار می کند. با قرار دادن ما در معرض دوز بسیار کم یا قسمت غیرفعال شده میکروب، که برای بیمار کردن کافی نیست، به سیستم تطبیقی ما کمک می‌کند تا در صورت مواجهه با عفونت در آینده، سلولهای حافظه را بشناسد و با آن مبارزه کند.
با کلیک بر روی عناوین زیر در مورد هر بخش از سیستم لنفاوی و ایمنی خود بیشتر بدانید.
غدد لنفاوی گاهی اوقات غدد لنفاوی نیز نامیده می شوند. بیشتر اوقات شما از غدد لنفاوی خود آگاه نیستید، اما اگر تا به حال در طول عفونت گوش یا گلو، توده‌ای متورم در گردن یا خط فک خود داشته‌اید، این تورم غدد لنفاوی شما بوده است. غدد لنفاوی شما متورم می شوند زیرا سلول های ایمنی شما شروع به مبارزه می کنند و میکروب های ایجاد کننده عفونت را از بین می برند. میکروب ها به غدد لنفاوی وارد می شوند و در آنجا از بین می روند و از بدن شما خارج می شوند.
بیشتر لنفوسیت‌های ما در غدد لنفاوی و اندام‌های لنفاوی ما یافت می‌شوند، اما می‌توانیم سلولهای ایمنی دیگری نیز در غدد لنفاوی خود داشته باشیم.
اغلب اولین علامت لنفوم تورم یا توده است، زیرا غدد لنفاوی پر از لنفوسیت های سرطانی می شود و شروع به متورم شدن می کند.
رگ های لنفاوی ما شبکه ای از "جاده ها" هستند که تمام غدد لنفاوی و اندام های لنفاوی ما را به هم متصل می کنند. آنها شبکه اصلی حمل و نقل برای حرکت سلول های ایمنی در اطراف بدن ما و حذف مواد زائد از سلول های آسیب دیده یا بیمار هستند.
در داخل رگ های لنفاوی ما مایع شفافی به نام لنف وجود دارد که به سلول های ایمنی کمک می کند تا به راحتی از طریق عروق لنفاوی ما عبور کنند. همچنین عملکرد ایمنی مهمی دارد زیرا باکتری ها را به دام می اندازد و به غدد لنفاوی منتقل می کند تا از بین برود.
لنفوسیت ها نوعی گلبول سفید هستند که با عفونت و بیماری مبارزه می کنند. آنها شامل سلولهای B، سلولهای T و سلولهای کشنده طبیعی (NK) هستند و قبل از حرکت به سیستم لنفاوی در مغز استخوان ما ساخته می‌شوند.
لنفوسیت ها در نحوه مبارزه با عفونت با سایر گلبول های سفید متفاوت هستند. آنها بخشی از ما هستند ایمنی تطبیقی.
اغلب اوقات، شما حتی نمی‌دانید که با میکروب‌ها تماس گرفته‌اید، زیرا لنفوسیت‌ها و سایر سلولهای ایمنی شما قبل از اینکه فرصتی برای بیمار کردن شما داشته باشند با آنها مبارزه می‌کنند.
برخی از لنفوسیت ها در قسمت های مختلف بدن ما زندگی می کنند. آنها در پوشش برخی از اندام‌های ما با هم گروه می‌شوند تا اگر میکروبی به آن اندام‌ها راه یابد، لنفوسیت‌ها می‌توانند وارد عمل شوند و از ایجاد عفونت در آنها جلوگیری کنند. برخی از نواحی بدن ما که دارای این گروه از لنفوسیت ها هستند عبارتند از:
- دستگاه روده (روده ها) - اینها اغلب لکه های پیر نامیده می شوند
- دستگاه تنفسی (ریه ها و راه های هوایی)
- اندام های تناسلی (از جمله رحم، بیضه ها و اندام ها و لوله های مرتبط).
- دستگاه ادراری (کلیه ها و مثانه و لوله های مربوطه).
سلول های B
سلول های B بیشتر در غدد لنفاوی و طحال ما زندگی می کنند. سلولهای B بالغ پروتئین خاصی به نام ایمونوگلوبولین می‌سازند که به نام آنتی‌بادی شناخته می‌شود، که در مبارزه با عفونت و بیماری بسیار مؤثر است.
سلولهای B اغلب در سیستم لنفاوی قرار می‌گیرند و تنها زمانی فعال می‌شوند که به عفونتی که برای مبارزه با آن نیاز دارند هشدار داده شود.
سلولهای T
بسیاری از سلول های T ما قبل از رسیدن به بزرگسالی ساخته می شوند و زمانی که سلول های بسیار نابالغ هستند از مغز استخوان ما خارج می شوند. آنها به تیموس ما منتقل می شوند، جایی که به رشد و بلوغ خود ادامه می دهند. اغلب آنها در حال استراحت هستند و تنها زمانی فعال می شوند که عفونتی وجود داشته باشد که باید با آن مبارزه کنند.
سلول های T همچنین می توانند در غدد لنفاوی، طحال و سایر نواحی سیستم لنفاوی ما یافت شوند اما به تعداد کمتر.
سلولهای کشنده طبیعی یک نوع تخصصی از سلول های T هستند که در هر دو ما نقش دارند مصونیت ذاتی و تطبیقی، بنابراین آنها همیشه فعال تر هستند و اغلب در بدن ما به دنبال علائم عفونت یا بیماری هستند که باید با آن مبارزه کند.
لنفوسیت ها سلول هایی هستند که در صورت ابتلا به لنفوم CLL سرطانی می شوند
مغز استخوان ما ماده اسفنجی وسط استخوان های ما است. وظیفه آن ساخت تمام سلول های خونی ما از جمله گلبول های قرمز، پلاکت ها و تمام گلبول های سفید خون ما است.
غده تیموس ما یک اندام پروانه ای شکل است که دقیقاً زیر استخوان سینه ما (استرنوم) قرار دارد. این اندام اصلی سیستم لنفاوی است و سلولهای T پس از خروج از مغز استخوان به آنجا می‌روند. هنگامی که سلول های T در غده تیموس قرار می گیرند، به بالغ شدن ادامه می دهند و سپس در حالت استراحت باقی می مانند تا زمانی که برای مبارزه با عفونت مورد نیاز باشند.
لوزه های ما هر دو غدد لنفاوی هستند که در پشت گلوی ما قرار دارند، یکی در هر طرف. آدنوئیدها در پشت حفره بینی ما قرار دارند. هر دوی این ها از ورود میکروب ها به بدن ما جلوگیری می کنند. آنها اغلب زمانی که گلودرد یا عفونت تنفسی داریم متورم می شوند.
طحال ما یک اندام لنفاوی است که درست زیر دیافراگم ما قرار دارد. جایی است که بسیاری از لنفوسیت های سلول B شما زندگی می کنند و آنتی بادی تولید می کنند. طحال ما همچنین به فیلتر کردن خون ما کمک می کند و سلول های قدیمی و آسیب دیده را می شکند تا راه را برای سلول های سالم جدید باز کند. همچنین سایر گلبول های سفید و پلاکت ها را ذخیره می کند که به لخته شدن خون شما کمک می کند. محل طحال خود را در تصویر سیستم لنفاوی بالای همین صفحه مشاهده می کنید.
سیستم لنفاوی ما چه کار دیگری انجام می دهد؟
سیستم لنفاوی ما سه عملکرد اصلی دارد که عبارتند از:
سیال گردش و تنظیم کننده
جذب چربی ها
محافظت از بدن در برابر عفونت و بیماری
لنفوم از کجا شروع می شود؟
از آنجایی که لنفوسیت های ما می توانند به هر نقطه از بدن ما حرکت کنند، لنفوم نیز می تواند در هر نقطه از بدن ما شروع شود. اغلب در غدد لنفاوی یا سایر بخش‌های سیستم لنفاوی شروع می‌شود. با این حال، گاهی اوقات می تواند در مکان های دیگر از جمله پوست، ریه ها، کبد، مغز یا نخاع شروع شود.
لنفوم گرهی زمانی است که لنفوم در غدد لنفاوی شما یا سایر قسمت های سیستم لنفاوی شما باشد.
لنفوم خارج گرهی لنفوم خارج از غدد لنفاوی و سیستم لنفاوی شما است. این شامل زمانی است که لنفوم در پوست، ریه ها، کبد، مغز یا نخاع شما پیدا شود.
خلاصه
- سیستم ایمنی و سیستم لنفاوی ما با هم کار می کنند تا ما را سالم نگه دارند.
- در حالی که سیستم ایمنی ما به طور فعال با میکروب هایی که باعث عفونت و بیماری می شوند مبارزه می کند، سیستم لنفاوی ما از سیستم ایمنی ما پشتیبانی می کند، سلول های ایمنی را از طریق بدن ما حمل می کند و برای سلول های ایمنی مکانی برای زندگی فراهم می کند.
- لنفوم سرطانی از گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت ها است که بخشی از سیستم ایمنی سازگار ما هستند و در سیستم لنفاوی ما زندگی می کنند.
- ایمنی ذاتی سیستم ایمنی است که ما با آن متولد می شویم.
- ایمنی تطبیقی سیستم ایمنی است که ما در طول زندگی خود در معرض میکروب های مختلف قرار می گیریم.
